Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (8) en Róman (6). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Het nadert: ons hoogseizoen. Nee, niet wat betreft werkdrukte of vakantiebedrijvigheid. Onze piek bedraagt slechts een paar weken per jaar, maar het is me een drukte van jewelste. Tussen de verjaardagen van de jongens zit namelijk maar drie weken. Sterker, ik was bij allebei op dezelfde datum uitgerekend (waardoor het lijkt of wij alleen in januari neuken – quod non).
Gelukkig kwam Miró drie weken te vroeg, vandaar dat er geen overlap is. Althans geen totale overlap, want twee verjaardagen op elkaar betekent twee keer traktaties bedenken, uitnodigingen macrameeën, feestjes en twee keer een hyperdepiep jongetje dat dagenlang het aantal uren telt tot de grote dag aanbreekt.
Met name het feestjesgedeelte houdt me wakker. Dat was trouwens vroeger al zo. Mijn ouders deden doorgaans niet zoveel aan verjaardagen en omdat ik tóch een partijtje wilde, organiseerde ik het zelf. Ik maakte uitnodigingen, verzon spelletjes, kocht snoepjes, het was een militaire operatie. Ik denk dat mijn moeder nooit enig idee heeft gehad hoe druk ik ermee was.
Nu ben ik er weer druk mee. Toen de jongens nog heel klein waren, kwamen we nog weg met een voorstelling in een snoezig kindertheatertje, maar al gauw waren ze de ridder- en superheldenfase ontgroeid en moest er iets op het program staan wat ‘cool’, ‘dope’ en ‘gruwelijk’ was, waarbij je gruwelijk als compliment schijnt te moeten opvatten.
Lees ook
Zo organiseer je een kinderfeestje in 12 stappen >
Ieder jaar is het getob. Zo gingen we eens glow-in-the-darkbowlen. ‘Volledig begeleid!’ stond er enthousiast op de site. Maar in de praktijk bleek die begeleiding te bestaan uit een hangjongere achter een loket die lamlendig een baan aanwees. Waarna François en ik twaalf hysterisch hupsende, niet veterstrikkende jongetjes van schoeisel dienden te voorzien en intussen probeerden te voorkomen dat die koters hun teentjes braken onder het gewicht van een veel te zware uit glibberhandjes stuiterende bowlingbal.
Vorig jaar gingen we naar een trampolinepark. Dat leek reuze relaxed, tot een kennis die hetzelfde had gedaan me vertelde dat een van de vriendinnetjes van haar zoon een beetje lullig terecht was gekomen: hallo gebroken been. Feestje voorbij. Met klotsoksels heb ik de kindermeute goddank heel weten te houden.
Dit jaar staan er grafftifeestjes op het program. Ik mag de kinderen dumpen in een loods waar ze van alles kunnen onderkliederen. ‘Volledig begeleid!’ Ik houd mijn hart vast. En zet alvast een biertje koud voor als het hoogseizoen voorbij is. Want dan is het gruwelijk mamatijd.
Deze column staat in Kek Mama 11-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
