De gruwelijke gebeurtenissen in Brussel hebben er bij ons allemaal flink ingehakt. En al doe je nog zo je best je kind af te schermen voor nieuws over aanslagen en de dreiging van terreur, ze pikken er ongetwijfeld iets over op. Wat vertel je ze precies, en hoe? Zes tips op een rij.
Inderdaad, dat vergt misschien enige zelfbeheersing, maar anders versterk je de angst van je kinderen juist. Voor kinderen is het geruststellend om te zien dat mama of papa de zaken onder controle heeft. Bovendien wil je ze graag het gevoel geven dat ze thuis, bij jou (en je partner), veilig zijn.
Beter: vraag wat je kind zelf al weet. Wat denkt hij daarvan, en hoe voelt hij zich daarover? Zo weet je wat leeft bij je kind en kun je daarop inspelen. Ook voorkom je zo dat je informatie en details geeft die hij nog niet begrijpt en hem banger maken. Overvraag je kind daarom niet. En weet dat jonge kinderen dingen snel weer kunnen vergeten.
Bij heel kleine kinderen is een korte uitleg meestal voldoende. Teveel informatie kan een onoverzichtelijk gevoel geven en bang maken, en woorden als ‘terreur’ zijn nog moeilijk te begrijpen. Houd het simpel, zeg bijvoorbeeld iets als: ‘Er zijn mensen die erge ruzie maken. Ze hebben slechte bedoelingen, maar dat heeft niets met jou te maken. Het is een ruzie tussen grote mensen, ze zouden beter moeten weten.’
Basisschoolkinderen zijn – zeker vanaf een jaar of 9 – beter in staat situaties te begrijpen. Zij hebben veel duidelijke informatie nodig. Schrik niet als je kind wel erg concrete vragen stelt, zoals: ‘Hoe ver vliegen de stukken lichaam als er een bom ontploft?’ Beantwoord alle vragen zo eerlijk mogelijk. Je kind heeft al deze informatie nodig om de gebeurtenissen te verwerken en grip te krijgen op angsten.
Doe angst dus niet af als aanstellerij. Vertel hem of haar dat het heel normaal is dat ze vragen hebben en zich zorgen maken. Probeer de zaken wel te relativeren, door te vertellen dat de kans klein is dat zoiets gebeurt. ‘Angstaanjagende’ maatregelen zoals extra beveiliging kun je positief uitleggen: de mensen worden beschermd, er wordt goed voor ons gezorgd.
Laat je kind weten altijd bij je terecht te kunnen met vragen of voor een knuffel, en schakel over op een ander onderwerp. Of speel een spelletje met je kind ter afleiding. Zo verklein je de kans dat hij blijft tobben over de gebeurtenissen.
Bronnen: zitdazo.be, groeimee.be
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
