Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Om ons heen deint het water net genoeg om te weten dat we varen, maar niet zoveel dat de prosecco uit de glazen klotst. Het leven zit vol sociale risico’s. Maar een bootfeestje heeft iets echts, vind ik. Niet zozeer qua drijfvermogen, maar omdat het iets onverbiddelijks heeft. Je sluit je familie, vrienden én collega’s op in een varende woonkamer zonder vluchtroutes. Wie daarvoor kiest als feestlocatie, vertrouwt óf blind op sociale cohesie, óf vindt het gewoon lekker om zijn gezelschap licht te gijzelen.
Maar goed, ik had vrijwillig ge-RSVP’d wat in 2025 staat voor consent, en dus stapte ik afgelopen zondag aan boord van, zo zou later blijken via een gepassioneerd verhaal van kapitein Jacob, een wel heel bijzondere boot van exact honderd jaar oud.
Het was warm, maar de hemel dreigde af en toe te huilen. Sympathietranen, vermoed ik, voor de verstekelingen aan boord. Maar zodra we de kade verlieten en iedereen zijn eerste glas prosecco achterover had geslagen, kwam er een zacht briesje door de open ramen. De sfeer was ontspannen.
Tegenover mij zat een oudere vrouw die mijn aandacht trok. Niet omdat ik plotseling lesbische gevoelens voor een zeventigjarige leek te ontwikkelen, maar omdat ze het soort vrouw is dat je meteen als vriendin zou willen hebben. Ze had iets lichts.
Ze droeg een zomerjurkje dat ook een tienerpyjama had kunnen zijn, gecombineerd met een grijze parelketting en lichtroze suède pumps met enkelbandje. Haar zilveren krullen leken haar helderblauwe ogen nog meer te laten stralen, alsof haar leeftijd haar glans alleen maar had verdiept.
Iemand begon te speechen voor de jarige, we hieven de glazen, en ik schoof naar haar toe. Ze bleek de jarige al 56 jaar te kennen. Bijna zes decennia aan vriendschap. Ik was diep onder de indruk. Ze vertelde ook dat ze psycholoog was, geen kinderen had, en dat haar grote liefde in Australië woonde. “Hij had bindingsangst,” zei ze, luchtig. “En een surfplank.”
“Sta je nog open voor liefde?” vraag ik. “Volmondig ja,” zegt ze. “Maar mannen van mijn leeftijd willen alleen nog maar vrouwen die jong zijn. En heel eerlijk? Ze zijn vaak ook een beetje bang voor mijn brein. Ze zoeken iemand die voor ze kookt en zorgt.”
Ik voel de woede in mij borrelen namens haar. Voor me zit een vrouw die alles heeft: charme, brains en relativeringsvermogen. Waarom stond er geen rij zeventigplussers op haar deur te bonzen? Ik snap er niks van. Mijn gedachten gaan razendsnel. “Ik wil wel een datingbureau beginnen voor jou,” flap ik eruit. “Voor super leuke, zeventigplussers. Wil jij mijn eerste klant zijn?” Ze lacht. Niet beleefd, maar echt. En zegt dan zacht en iets ontroerd: “ja, graag”.
Tegen het einde van de vaart lijkt iedereen net iets losser, opener en zachter. Alsof het water iets had opgelost wat op het droge al te lang stroef was geweest. De jarige was bejubeld, bezongen en besproken. Kapitein Jacob kijkt tevreden, alsof hij niet alleen de boot had bestuurd, maar ook onze levens een klein zetje had gegeven.
Ik twijfel even, maar ik vraag haar om haar nummer. “Misschien een beetje gek,” zeg ik. Ze glimlacht van oor tot oor. “Ga je echt zo’n bureau beginnen?” vraagt ze. “Wie weet,” zeg ik. “En anders… gaan we gewoon samen naar een museum. Wie weet lopen daar wat leuke kerels voor je rond.” Ze lacht. En ik weet: sommige ontmoetingen zijn geen toeval…
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Wat een feestelijke dag had moeten worden, eindigde in lichte mineur bij de familie Jelies in de nieuwste aflevering van Jelies & Gnodde: Grote Gezinnen Emigreren. Vier van de jongste kinderen zijn jarig, en dus had Janneke (42) samen met haar oudste dochters flink uitgepakt voor een groots verjaardagsfeest. Voor 214 euro werd er geshopt en […]
Kinderen krijg je samen, opvoeden van die kinderen doe je in principe ook samen. Wat wel best lastig is, is als je man er nogal andere gedachten op na houdt dan jij over wat dan ‘goed opvoeden’ is.
Tien jaar na haar scheiding met dj Michael Mendoza komt Kim Feenstra met een bijzondere onthulling: ze fotografeerde de zwangere verloofde van haar ex. In een openhartig gesprek met Andy van der Meijde in Bij Andy in de Auto deelt Kim hoe goed de verstandhouding met haar ex is en wat haar plannen zijn voor de toekomst.
Soms denk je dat je alles onder controle hebt. Tot het moment dat Moeder Natuur besluit: nu is het tijd. Niet straks. Niet morgen. Maar nu op je babyshower.
Als ouder wil je niets liever dan dat je kinderen veilig zijn. Maar hoe leer je ze op een zelfverzekerde manier voor zichzelf opkomen, zonder ze bang te maken voor alles en iedereen? De Amerikaanse therapeut en moeder van twee Andrea Brambila deelt op Instagram vijf simpele zinnen die zij haar kinderen aanleert om grenzen […]
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
