Column Aisha: ‘Moeders, hoe overleven jullie een dagje speeltuin of pretpark met jullie kroost?’

Hallo moeders met een overload aan energie,

Hoe doen jullie dat? Overleven, met een kind. Misschien stel ik me aan hoor, (waarschijnlijk wel), maar ik vind dat dus moeilijk hè.

En wat ik nog moeilijker vind is de standaard norm die lijkt te gelden voor ouderschap. Dat je vooral veel moet ondernemen en dat dat echt hartstikke leuk is. En dat je daar dan heel veel energie van krijgt. Nou, ik kan je vertellen, ik houd heel erg veel van mijn kind en heb alles voor hem over. Maar zo’n dagje uit gaat me toch niet helemaal in de koude kleren zitten, hoor.
 

Pretpark

Terwijl ik door een pretpark slenter met tassen vol kleffe broodjes veeg ik het zweet van mijn voorhoofd en geniet ik van Shai die voor mij uit huppelt met zijn neefjes en nichtje en in mijn hoofd zingt Brigitte Kaandorp hoe zwaar het leven wel niet is. Ik ontloop wespen op een nonchalante manier om geen angst door te geven aan de opgroeiende generatie, ik zing liedjes en maak pakjes Capri Sonne open voor de kinderen. Dat laatste is vrijwel onmogelijk en als alles eruit sproeit ben ik extra aantrekkelijk voor de insecten die het park zien als een soort vakantieoord.

Enfin, waar de meeste mensen lachend een dagje uit zijn heb ik doorgaans erg veel moeite om alle drukte te filteren en moet ik een week bijkomen van een dagje uit.
 

Lees ook
Column Aisha: ‘Mijn zoon wil alles op zijn manier: vooral niet te kinderachtig’ >
 

Introvert

Niet alleen een pretpark is een zware opgave. Ook een simpel uitje naar de speeltuin valt me weleens zwaar. Want ik ben nogal introvert, al zie je dat niet direct aan de buitenkant. Ik heb mijn rust soms nodig en dat kan ik niet uit een middagje speeltuin putten. Schreeuwende kinderen van andere mensen, de moeder die een gesprekje aangaat over onze kroost. (“Hoe oud is die van jou? Welke is het? Oh mijne staat daar met het groene shirtje.”) Grote kans dat ik glimlach en “ooooh ja…” zeg terwijl ik met mijn bijna blinde oog haar kind niet kan onderscheiden van een wipkip.
 

Wat is jullie geheim?

Shai is nu 7, en daardoor wordt het gelukkig alleen maar makkelijker. Toen hij jonger was moest ik regelmatig speeltuinbezoekjes afbreken omdat ik weer eens een luier was vergeten en hij natuurlijk bij binnenkomst een volle broek had. Of de vraag of de moeder naast mij misschien een zakdoekje had voor mijn kind die inmiddels zijn snot op zijn knieën had hangen.

Van de ouders die zich hier totaal niet in kunnen vinden zou ik graag tips willen hebben. Wat is jullie geheim? (Valium, wiet, kalmerende tabletten?!)

En ouders die hier ook last van hebben; met deze ietwat overdreven zeurpost wil ik jullie vooral laten weten dat het niet erg is om je af en toe moe te voelen. Het is niet erg als je ergens geen zin in hebt of het liefste onder een dekentje wil Netflixen. En vooral; het wordt beter. En makkelijker. Voor jou en je kind.

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >