Beeld: Valerie Visschedijk
Eline is getrouwd met Bas, sterrenmama van Louie * en inmiddels 36 weken zwanger van de tweede. In deze column vertelt ze over haar zwangerschap na verlies en alles wat daarbij komt kijken. Deze keer over haar uitstelgedrag.
Het wassen van het eerste pakje, het opmaken van het bedje, het creëren van het geboortekaartje: al weken schuif ik het voor mij uit. Gebrek aan tijd, was de reden dat het onderaan mijn prioriteitenlijstje bungelde. Als ik eenmaal verlof zou hebben, zou ik deze taken als eerste van mijn babylijstje afvinken. Daar was ik van overtuigd.
Eenmaal met verlof vierde mijn nesteldrang hoogtij, werden alle kasten uitgemest, stroomde mijn week vol met lunchdates met vriendinnen, kwamen er flink wat creaties uit mijn culinaire mouw en trakteerde ik mezelf op een ontspannen zwangerschapsmassage. Maar die vinkjes? Die bleven uit. Week, na week, na week. Het is niet dat ik het kon wijten aan mijn zwangerschapsbrein, want iedere dag schoot het wel even door mijn hoofd, maar tóch bleef ik het op de lange baan schuiven. Waarom? Tijdens een avond alleen op de bank, viel het antwoord ineens in mijn schoot. Het was geen gebrek aan tijd, zwangerschapsdementie of onwil … het was angst.
Wat als het kindje in mijn buik het eerste pakje – net als Louie – nooit zal dragen? Wat als het nooit in het bedje zal liggen? En wat als we geen geboortekaartjes kunnen versturen? Ik schrik van mijn eigen gedachten. Ik ben helemaal geen doemdenker, maar de angst is ineens zo goed voelbaar. Angst voor het opnieuw verliezen van ons kind. Het is de angst die ik herken uit duizenden. De angst die deze zwangerschap meerdere malen de kop op stak. Tijdens de eerste spannende weken, een echo waarbij de groei (niet eens noemenswaardig) afweek, mijn kortdurige ziekenhuisopname, krampen die midden in de nacht opdoken en nu … aan het einde van mijn zwangerschap.
Ineens komt het moment waarop we het kleintje in mijn buik gaan ontmoeten heel dichtbij. Hét moment waarop wij voor de tweede keer ouders zullen worden. Ons kindje in de armen zullen sluiten, overspoeld worden met liefde en eindelijk weten of het een zoon of een dochter zal zijn. Het allermooiste wat er is, maar ook het meest kwetsbare. Want wat als het toch niet zo mag zijn? Ik denk dat mijn hart zichzelf na het overlijden van Louie heeft voorzien van een beschermlaagje. Een laagje dat ervoor moet zorgen dat ik die eventuele pijn niet nog een keer hoef te voelen. Hét laagje dat ervoor zorgt dat ik al weken compleet verstijf als het aankomt op mijn baby to-do lijst.
Ik begrijp dat dit laagje er zit en ben dankbaar dat ik onbewust in staat ben om mezelf te beschermen, maar toch koos ik ervoor om het folie’tje van mijn hart te verwijderen. Juist omdat ik weet dat een open hart je angst, verdriet en pijn laat voelen, máár ook de onvoorwaardelijke liefde van en voor je kind. En die? Die wil ik voor geen goud missen! Eline runt sinds het overlijden van haar zoontje ook een tijdschrift voor ouders van overleden kinderen. Meer weten? Kijk op www.nelmagazine.nl
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Liefde is een mysterie, maar de sterren hebben stiekem al een paar antwoorden voor ons. Want wist je dat sommige sterrenbeelden zó goed bij elkaar passen dat ze een gouden medaille verdienen?
Laten we eerlijk zijn: alle kinderen hebben hun momenten waarop ze liever luisteren naar het buurmeisje van drie dan naar hun eigen ouders. Maar als je een kind hebt met een bepaald sterrenbeeld, kun je je borst natmaken. Deze zijn pas écht eigenwijs.
Een boterham met pindakaas? Voor sommige kinderen is dat levensgevaarlijk. Pinda-allergieën lijken steeds vaker voor te komen, en de vraag is: hoe komt dat? Onderzoekers hebben een mogelijke boosdoener op het spoor: luchtvervuiling.
Ben je hard op zoek naar een naam voor je baby die niet zo vaak voorkomt? Overweeg dan eens een botanische bloemennaam. Deze dalen namelijk flink in populariteit blijkt uit onderzoek. Positief bekeken: als jij jouw baby een van deze bloemige namen geeft, zal hij of zij weinig naamgenootjes in de klas tegenkomen.
Wat een gezellige pakjesavond zou moeten worden, liep uit in een familiedrama. Kelly had nooit een goede band met haar schoonzus en zwager, maar toen er kinderen in het spel kwamen, ging het van kwaad tot erger. De boel escaleerde tijdens pakjesavond.