Beeld: Valerie Visschedijk
Eline is getrouwd met Bas, sterrenmama van Louie * en inmiddels 32 weken zwanger van de tweede. In deze column vertelt ze over haar zwangerschap na verlies en alles wat daarbij komt kijken. Deze keer over bijzondere boodschappen.
Het is vroeg in de ochtend. Na een ontspannen meditatie valt mijn oog op een liedje dat als suggestie wordt gegeven. Lullaby Leaves, heet het. Ik klik het aan. Mijn slaapkamer vult zich met rustige pianomuziek afgewisseld met een soort glinsterende, hoge tonen. Betoverend, is het. Kippenvel verschijnt op mijn armen en tranen springen in mijn ogen. Ik weet niet wat er gebeurt, maar het liedje raakt mij zo diep.
Ik leg mijn hand op mijn buik. Bij elke traan die over mijn wang rolt, voel ik het kleintje onder mijn handen bewegen. Alsof het mij wil troosten. Ik voel de liefde stromen door mijn hele lijf. Het is alsof mijn hart bijna uit elkaar knalt. In al die maanden zwangerschap heb ik mij nog nooit zo verbonden gevoeld als nu. Ik huil nog harder. De tranen blijven maar stromen. Niet van verdriet, maar van intens geluk. Het mooiste is misschien wel dat ik mij nu – tijdens het schrijven van deze column – realiseer dat ik ons kleintje gisterenavond voor het slapengaan had gevraagd om zich te laten zien, omdat ik het iets minder voelde bewegen. Dat het op zo’n betoverende manier zou gebeuren, had ik nooit kunnen bedenken. Het laat mij weer zien dat je met je kinderen kunt communiceren. Ook al zijn ze nog niet hier … of niet meer hier.
“Bij elke traan die over mijn wang rolt, voel ik het kleintje onder mijn handen bewegen.”
Aan Louie stel ik de vraag ook wel eens als ik hem mis. En dan rijd ik naar de supermarkt en staat er ineens een auto voor mij met het kenteken LR, zijn initialen. Of trek ik een nummertje bij de apotheek met de getallen 29-9, zijn geboortedatum. Sommigen geloven dat het toeval is, maar voor mij is het een teken dat Louie altijd dichtbij is en het contact tussen ons nooit verloren gaat. Louie zal het kleintje in mijn buik nooit ontmoeten en het kleintje in mijn buik zal nooit in de mooie stralende ogen van Louie kunnen kijken. Maar diep van binnen voel ik dat die twee elkaar kennen en allang in contact staan met elkaar. Ik hoop alleen maar dat ze in de toekomst op net zo’n mooie manier met elkaar kunnen communiceren zoals ze dat nu met mij doen. Eline runt sinds het overlijden van haar zoontje ook een tijdschrift voor ouders van overleden kinderen. Meer weten? Kijk op www.nelmagazine.nl
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Je denkt misschien dat een relatie zomaar eindigt, maar het tegendeel is waar. Onderzoekers ontdekten dat het einde meestal al jaren van tevoren zichtbaar is – in twee duidelijke fases.
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (4 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Als jouw kindje nog niet rondstapt terwijl leeftijdsgenootjes al rennen, voel je je misschien ongerust. Maar goed nieuws: laat lopen kan juist wijzen op iets positiefs. Volgens een nieuw onderzoek doen baby’s die wat langer de tijd nemen met hun eerste stapjes het later beter op school.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.