Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (7) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Schilderen op muren, kostuums maken van witte doeken, tekenen op de trap. Ons huis was vroeger echt een Pippi Langkoushuis. Mijn moeder moedigde elke vorm van creativiteit aan. In een gezin met dertien kinderen zorgde dat voor de nodigde chaos: overal verf, tekeningen en vooral veel kleurrijke muren.
Wat ik hiervan heb meegekregen en meeneem in de opvoeding van Xess? Alles is mogelijk, geen fantasie is te groot. Ik vind het belangrijk dat Xess zijn ideeën en fantasieën kan uiten. Dat hij zijn eigen creaties en daardoor zichzelf als persoon waardeert. Dit maakt hem een krachtig en zelfverzekerd kind. Vorige week vroeg Xess nog aan mij of hij met een vriendje hutten mocht bouwen in huis. Mijn antwoord: “Let’s do it!”
Uit mijn jeugd heb ik veel mooie dingen gehaald, die probeer ik nu terug te laten komen in hoe ik Xess opvoed. Toch is het nu een heel andere tijd en een andere situatie. Ik groeide op in een groot gezin dat naar Nederland kwam en een nieuw leven moest opbouwen.
Voor mijn moeder was dit zwaar. We spraken geen Nederlands, moesten naar een nieuwe school en kwamen in een nieuwe omgeving te wonen. Mijn moeder deed het allemaal in haar eentje en wilde voor ons een stabiele toekomst. Zij stimuleerde ons om goed te leren en een goede baan te zoeken. Acteren was wat dat betreft niet echt het vak dat zij voor ogen had voor mij. Dit maakte mij als jong meisje verdrietig. Misschien gaf het mij juist die drive om te laten zien dat ik het wel kon.
Lees ook – ‘Ik kan de druk ervaren dat ik alles goed wil doen’ >
In de opvoeding met Xess zie ik hierin wel een verschil. Wat Xess ook wil worden, ik moedig alles aan. Ik wil dat hij weet dat je alles kunt worden, zolang je er maar je hele hart in stopt en er volledig voor gaat.
“Gezellig was het altijd, maar nu eet ik toch liever met Xess aan tafel”
Ook vind ik het fijn om samen aan tafel te eten, te kletsen over de dag en lang na te tafelen. Dat zijn dingen die ik vroeger niet meekreeg. Het was zo’n chaos bij ons in huis. De tafel lag altijd vol met tekeningen, knutselspullen en papieren. Het was letterlijk: pak een bord, schep macaroni op en zoek een plekje in huis op de grond. Gezellig was het altijd, maar nu eet ik toch liever met Xess aan tafel.
Dit artikel staat in Kek Mama 07-2023, verkrijgbaar in de winkel vanaf 4 juli.
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Maxime Meiland en haar man Leroy hebben twee dochters: Claire en Vivé. Terwijl Claire al een tijd op de basisschool zit, maakt Vivé zich juist op voor haar eigen start na de zomer. Voor Maxime is dat een emotioneel moment.
Het zal je maar gebeuren: je kind, een echte verzamelaar, leent speelgoed uit de klas en heeft inmiddels een complete speelgoed stash in zijn kamer...
Gen Z doet z’n eigen ding. Ze zetten huisfeestjes op z’n zachtst, skippen alcohol, houden van crocs én… verzinnen babynamen die nergens op lijken, behalve op sfeer.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Terwijl Louisa en haar man aan de borrel zitten met de buren, krijgt haar zoon een vervelend ongeluk tijdens het spelen.