Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (7) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Afgelopen week was ik met Amerikaanse vrienden aan het eten toen ik de vraag kreeg of ik goed was in tennis. Mijn antwoord: ‘Mja wel oké, ik speelde vroeger veel tennis, maar ik heb het al een aantal jaren niet meer gedaan’. Hierop antwoordde een vriend uit LA: ‘What kind of answer is this? Just say yes I rock tennis!’ Hij vond mij veel te bescheiden. Op dat moment voelde ik me weer echt Nederlands. Wij, Nederlanders, schreeuwen het niet van de daken wanneer we een prijs hebben gewonnen of ergens goed in zijn. Hier in Amerika wel. Of dit nu arrogantie van de Amerikanen is of nuchterheid van de Nederlanders… het heeft beide wel zijn charme vind ik.
Lees ook – ‘Als moeder wil ik Xess supporten en tegelijkertijd beschermen’
Die Nederlandse nuchterheid wordt toch wel duidelijk wanneer je in het buitenland bent. Ik merkte het vooral toen ik in Italië woonde. De eerste keer dat een Ferrari mij voorbij reed en mensen naast mij op de stoep begonnen te klappen en te roepen ‘Bravo, bravo’, stond ik versteld. Er zit vast een Italiaanse bekendheid in de auto, dacht ik. Maar dit bleek niet het geval. Mensen op straat keken met bewondering naar de man achter het stuur, de man die zich deze dure auto kon veroorloven. Ook al kende ze hem niet, ze juichten hem toe. Ze juichten succes toe. Als je in Nederland in zo’n auto voorbij rijdt, krijg je eerder naar je hoofd dat je een opschepper bent. ‘Want doe maar gewoon normaal.’
“Er zit vast een Italiaanse bekendheid in de auto, dacht ik”
Ergens vind ik het ook wel inspirerend dat in andere landen, zoals in Amerika en Italië, mensen elkaar zo toejuichen wanneer ze iets bereikt hebben. Nu hoeven mensen naar mijn mening niet te klappen als iemand met een mooie auto door de grachten van Amsterdam rijdt, maar we mogen elkaar wel wat meer complimenten geven en onszelf wat meer credits. Mijn nieuwe antwoord: Ja, ik ben goed in tennis! Ik doe het al vanaf jongs af aan en vind het megaleuk om te doen!
Yolanthe zet zich met haar stichting Free A Girl in om kinderen in een veilige wereld te laten opgroeien, zonder seksuele uitbuiting. Wil jij een steentje bijdragen? Koop dan de Cabau X Free A Girl Hoodie en strijd mee.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.