Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (7) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Afgelopen week was ik met Amerikaanse vrienden aan het eten toen ik de vraag kreeg of ik goed was in tennis. Mijn antwoord: ‘Mja wel oké, ik speelde vroeger veel tennis, maar ik heb het al een aantal jaren niet meer gedaan’. Hierop antwoordde een vriend uit LA: ‘What kind of answer is this? Just say yes I rock tennis!’ Hij vond mij veel te bescheiden. Op dat moment voelde ik me weer echt Nederlands. Wij, Nederlanders, schreeuwen het niet van de daken wanneer we een prijs hebben gewonnen of ergens goed in zijn. Hier in Amerika wel. Of dit nu arrogantie van de Amerikanen is of nuchterheid van de Nederlanders… het heeft beide wel zijn charme vind ik.
Lees ook – ‘Als moeder wil ik Xess supporten en tegelijkertijd beschermen’
Die Nederlandse nuchterheid wordt toch wel duidelijk wanneer je in het buitenland bent. Ik merkte het vooral toen ik in Italië woonde. De eerste keer dat een Ferrari mij voorbij reed en mensen naast mij op de stoep begonnen te klappen en te roepen ‘Bravo, bravo’, stond ik versteld. Er zit vast een Italiaanse bekendheid in de auto, dacht ik. Maar dit bleek niet het geval. Mensen op straat keken met bewondering naar de man achter het stuur, de man die zich deze dure auto kon veroorloven. Ook al kende ze hem niet, ze juichten hem toe. Ze juichten succes toe. Als je in Nederland in zo’n auto voorbij rijdt, krijg je eerder naar je hoofd dat je een opschepper bent. ‘Want doe maar gewoon normaal.’
“Er zit vast een Italiaanse bekendheid in de auto, dacht ik”
Ergens vind ik het ook wel inspirerend dat in andere landen, zoals in Amerika en Italië, mensen elkaar zo toejuichen wanneer ze iets bereikt hebben. Nu hoeven mensen naar mijn mening niet te klappen als iemand met een mooie auto door de grachten van Amsterdam rijdt, maar we mogen elkaar wel wat meer complimenten geven en onszelf wat meer credits. Mijn nieuwe antwoord: Ja, ik ben goed in tennis! Ik doe het al vanaf jongs af aan en vind het megaleuk om te doen!
Yolanthe zet zich met haar stichting Free A Girl in om kinderen in een veilige wereld te laten opgroeien, zonder seksuele uitbuiting. Wil jij een steentje bijdragen? Koop dan de Cabau X Free A Girl Hoodie en strijd mee.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.