Eline is getrouwd met Bas, sterrenmama van Louie * en mama van dochtertje Izzy.
Het is vandaag WereldLichtjesDag. Een dag waarop wereldwijd kaarsjes worden gebrand voor al die lieve kinderen die hier zo gemist worden. Voor ons is het de vierde keer dat we een kaarsje branden. Een kaarsje voor onze lieve Louie die we na amper een maand los moesten laten.
Mijn gedachten dwalen langs die vier keer. Tijdens het ontsteken van het eerste kaarsje was Louie net twee maanden overleden. Het gemis was enorm. Zijn kamertje was klaar, maar zijn bedje was leeg. Het aansteken van een kaarsje was zoveel meer dan dat. Het gaf troost dat ik, helaas, niet de enige ouder was die een kindje moest missen. Maar ook dat ik, dat we, van zoveel lieve mensen een foto toegestuurd kregen dat ze een kaarsje hadden gebrand voor Louie. Dat ook zij aan hem dachten.
De tweede keer dat ik een kaarsje aanstak bij de foto van zijn lieve koppie, was ik zwanger van mijn dochter Izzy. Net als die hele zwangerschap na verlies, stond ook dat moment bol van de wisselende emoties. Er was pijn en verdriet omdat ik Louie miste, maar er was ook geluk en hoop omdat er zich een nieuw een wonder in mijn buik voltrok. En er was dankbaarheid dat ik moeder mocht én mag zijn van twee kindjes. Iets wat alles behalve vanzelfsprekend is.
De derde keer was mijn baby ineens niet zo’n baby meer. Het trappelende kindje in mijn buik bleek een fantastisch, lief en vrolijk meisje te zijn. Onze Izzy, onze zonneschijn. We staken die avond samen met haar papa een kaarsje aan voor Louie. Al vanaf haar geboorte vertellen we haar over Louie, maar of ze destijds al écht besefte dat het jongetje in het gouden fotolijstje haar grote broer is … dat weet ik niet.
Hoe anders is dat nu. Tijdens deze vierde keer weet ze maar wát goed wie haar broer is. Sterker nog: van zijn foto is amper meer iets over omdat ze hem telkens uit het fotolijstje grist. ‘Aaaah, boer lief. Boer kus?’ is wat ze zegt als ze haar kleine mondje op zijn foto drukt. Nog steeds krijg ik er soms tranen van in mijn ogen. Ze heeft hem misschien niet gekend, maar de liefde tussen die twee is zó voelbaar.
Ze heeft hem misschien niet gekend, maar de liefde tussen die twee is zó voelbaar
Vier keer. Vier kaarsjes. Wat vliegt de tijd. Soms lijkt het als de dag van gisteren dat hij geboren werd. Ik mis hem, maar weet ook dat hij niet ver is. Dat hij een regenboog aan de hemel tovert om te laten weten dat hij heus ook bij dat familieweekendje is, dat hij zijn liedje door de speaker knalt als ik verdrietig ben en zijn initialen op een nummerbord laat verschijnen precies als ik aan hem denk. Ik weet dat hij er is én altijd zal zijn.
Vandaag staan we samen even extra stil bij Louie. Bij zijn leventje dat maar vier weken mocht duren, maar wat zoveel impact heeft gemaakt op alle levens om ons heen. Bij de liefde die nog steeds zó voelbaar is bij ons en zijn kleine zusje. Bij wie hij was.
Vandaag is dit kaarsje voor jou lieve Louie, en voor alle kindjes die hier net zo gemist worden. In liefde zullen ze altijd bij ons blijven.
Meer lezen over Eline en haar twee kinderen? Kijk dan op haar Instagram.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Het leek lange tijd goed te gaan gaan in het liefdesleven van Donny Roelvink (27), maar inmiddels is zijn relatie gestrand.
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Als je broer je vraagt om te helpen bij zijn aanzoek, dan doe je dat natuurlijk. Alleen dan moet je het niet verkloten. Zoals Tara.
In het tv-programma De Klassenavond houdt Irene Schouten het niet droog als het gaat over haar moeder, die acht jaar geleden een hersenbloeding kreeg. Op goede dagen weet ze dat ze oma is.
