Anouk: ‘Hoe vermoeider de meiden zijn, des te meer ze veranderen in kidzillas’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (9), Emeline (8), Vieve (6) en Lilou (3). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
“Toen mijn man en ik nog niet samenwoonden, spraken we meestal op vrijdagavond af. Het perfecte moment om het weekend te vieren, zou je denken. Alleen kregen we standaard ruzie.
De vrijdagavond
Waarschijnlijk waren we allebei moe van de lange werkweek waardoor we weinig van elkaar konden verdragen. Nu merk ik dat wij als gezin nog steeds niet heel goed gaan op een vrijdagavond.
Vrijdag is voor mijn man en mij al een redelijk stressvolle dag. Onze jongste gaat die dag niet naar de opvang, omdat ze al drie dagen per week naar de opvang gaat. We werken dus allebei thuis die dag. Voor mijn man is dat nog redelijk te doen, voor mij absoluut niet. Ik moet me echt boven in een kamer opsluiten, anders krijg ik niets gedaan.
Monkey Town
Zodra onze jongste mij spot, klimt ze op me en leeft ze zich op mij uit alsof ze in Monkey Town is. Ze heeft ook de gave om met een druk op mijn laptopinstellingen te wijzigen, mijn Outlook op nachtmodus te zetten of mijn liniaal in Word weg te toveren. Verder heeft ze de concentratieboog van een driejarige. Eerlijk gezegd kan ik haar dat niet kwalijk nemen, want tja… Ze is nu eenmaal drie jaar.
Al het speelgoed wordt uit de kast getrokken. Met veel geluk weet ze zich één minuut te vermaken en met een beetje 30 seconden. Hoewel ze geen enkele moeite heeft om speelgoed uit een mand te halen, is het speelgoed weer terug in de mand stoppen kennelijk heel moeilijk. Die vaardigheid heeft ze in ieder geval nog niet bemachtigd.
Vrijmibo
Rond kwart voor vier komen de oudste meiden terug van school. Waar de meeste collega’s dan bijna beginnen aan de vrijmibo om uitgelaten het weekend in te luiden, hebben wij vrijmiboze meiden thuis. Ze zijn moe van een hele week school en hun lontjes zijn kort. Heel kort. Het speelgoed dat nog door het hele huis ligt, vliegt dan geregeld door de lucht. Al kan Skye zo’n helikoptervlucht wel waarderen; zij vliegt er met alle liefde achteraan.
“Ik zou het alleen maar fijn vinden als iemand mij naar bed stuurt”
Kidzillas
Op vrijdagavond hebben onze oudste dochters ook nog eens karate. We eten die avond meestal pas rond 20.00 uur. Niet echt ideaal op toch al zo’n explosieve avond. Hoe vermoeider ze zijn, des te meer ze veranderen in kidzillas. De avond eindigt vaak in ruzie, gehuil en gedrein.
Als we ze dan naar bed proberen te brengen, omdat de wallen tot op hun tenen hangen, gillen ze bijna met agressie vanuit diezelfde tenen: “IK BEN NIET MOE!”. Het is voor mij nog steeds een raadsel waarom kinderen nooit willen toegeven dat ze moe zijn, terwijl er bij wijze van spreken een groot neon bord boven hun hoofd flikkert met de woorden ‘doodmoe’ en ‘overprikkeld’.
Ik zou het alleen maar fijn vinden als iemand mij naar bed stuurt. “Ga jij maar lekker slapen mam. Wij ruimen de keuken wel op”. Of mijn werkgever die zegt: “Een gebroken nacht gehad? Kruip nog maar een uurtje je bed in.”
Zalige zaterdagochtend
Gelukkig komt na die vrijdagavond altijd weer de zalige zaterdagochtend. Dan is het leven weer mooi, de meiden zijn weer engeltjes, de vogeltjes fluiten en we genieten volop van het weekend. Tenminste… Tot de welbekende zondagavond blues dan. Fijn weekend!”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
