Ik interview BN’ers voor mijn werk. Dat zijn vaak hele leuke mensen, alleen trekken ze zich doorgaans niet zoveel van mijn werktijden aan. Lees: ze willen vaak op onmogelijke tijdstippen gebeld worden. Dat ik ook weleens een dag met mijn dochter ben en dan niet werk, daar hebben ze al helemaal geen boodschap aan.
Lees verder onder de advertentie
Nu was er weer een BN’er-meneer die absoluut alleen maar op woensdag kon bellen, de dag dat ik mijn met dochter ben. Ik besloot het telefonische interview dan maar tijdens mijn dochters dutje te doen. Eigenlijk gaat dat enorm tegen mijn principes in. Je moet namelijk helemaal niks tijdens de dutjes van je kind willen doen. Die dutjes staan er namelijk om bekend dat ze op elk willekeurig moment afgelopen kunnen zijn. Als er op dat moment precies een BN’er zijn diepste zielenroerselen over je aan het uitstorten is, is dat op z’n zachtst gezegd onhandig.
Lees verder onder de advertentie
Babyfoon
Omdat deze BN’er tot geen enkele vorm van flexibiliteit in staat was, deed ik het toch. Het hele interview zat ik met samengeknepen billen naar de babyfoon te staren. De BN’er in kwestie vertelde over zijn worstelingen in het leven, zijn ergernissen over de wereld en de conflicten die hij met naasten had.
Lees verder onder de advertentie
Zwaar op de hand
Hij was openhartig over zijn jeugdtrauma’s en hoe die hem nog steeds achtervolgen. “Maar verder ben ik niet zwaar op de hand hoor”, zei hij. Ik lachte hard. Ik dacht dat hij een grap maakte, maar dat was niet zo. Het bleef stil aan de andere kant van de lijn. Hij was bloedserieus.
Verkeerde been
Rosie werd pas na het interview wakker. Daar was ik erg blij mee. Rosie was iets minder blij, ze stapte met haar verkeerde spekkige dreumesbeentje uit bed. De rest van de middag kon ik niks goed doen. Als ik haar koekje niet uit de verpakking haalde, werd ze woest, en als ik het wel deed, werd ze ook woest, want dan had ze het zelf willen doen. “Maar verder ben je niet zwaar op de hand hoor”, zei ik. Ze lachte niet, ze was bloedserieus.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]