Fotografie: Paulien van Beusekom
Als ouder doe je veel voor je kinderen. Je zit urenlang op een hard bankje in een speeltuin, omdat zij zevenhonderd keer van de glijbaan willen. Of je bezoekt een zogenoemd krijspaleis of een benauwd binnenzwembad, omdat zij daar zo gelukkig van worden.
Helaas eindigen dit soort tripjes zelden in loftrompetten en uitingen van dankbaarheid. Nee, vaker zit je achterbank vol met jankende kinderen, omdat ze niet weg willen.
Zo gingen wij laatst naar zo’n tropisch zwemparadijs. Het was baby- en peuterochtend. Dit maakte de boel iets dragelijker. Lees: het is doorgaans iets minder druk en lawaaierig op dit soort ochtenden. Ook is de kans dat je kind omver wordt gebeukt door een groep grotere kinderen aanzienlijk kleiner als er geen grotere kinderen zijn. Dat vindt deze panische moeder heel prettig.
Een nadeel: op een gegeven moment is de baby- en peuterochtend voorbij. Dan is het tijd om te vertrekken. Mijn dochter was het hier niet mee eens. Maar liefst drie uur lang gingen we met haar van veel te krappe kinderglijbanen en zaten we in het peuterbadje allerlei waterstralen van allerlei kanten te incasseren. Toch was het niet genoeg. Ze wilde niet weg.
Zo kregen wij het dankbare genoegen om ons krijsende kind het zwembad uit te trekken, ons krijsende kind af te drogen en aan te kleden, ons krijsende kind in de auto te zetten en een hele rit naar huis met ons krijsende kind te spenderen. Het leek wel alsof we een ochtendje naar een martelkamer waren geweest in plaats van naar een tropisch zwembad, voor háár.
Nieuw was het niet. Sterker nog: de laatste tijd gaat het altijd zo. Na een uurtje speeltuin of kinderboerderij zit er steevast een huilend kind achterop mijn fiets. Ook na het krijspaleis, de dierentuin of een gezellig verjaardagspartijtje wordt mijn dochter woest als we moeten vertrekken. Over het ouderschap zegt men altijd dat je er zoveel voor terug krijgt. Ja ja, je krijgt er zoveel voor terug, alleen NOOIT op de terugweg.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]