Fotografie: Paulien van Beusekom
Net als de halve wereld heb ik deze week het laatste seizoen van Squid Game gekeken. Ik vond het allemaal leuk en aardig, totdat er een baby in het spel kwam.
Squid Game is natuurlijk eigenlijk een verschrikkelijke serie. In een reeks van drie seizoenen zie je als kijker een stuk of 900 mensen de pijp uit gaan. Bijvoorbeeld omdat ze van een grote hoogte naar beneden pletteren tijdens het touwtje springen, touwtrekken of omdat ze door een glazen plaat heen pleuren. Of omdat ze worden neergeknald nadat ze niet snel genoeg een parapluutje uit een suikerkoekje hebben gelikt (sommige spellen laten zich moeilijk uitleggen).
Gek genoeg kon ik dit met mijn zieke geest allemaal prima verdragen. Tot er in het laatste seizoen een baby in het spel kwam. Toen vond ik het allemaal niet leuk meer. Blijkbaar trek ik bij baby’s de grens.
Deze baby kwam in het spel terecht doordat haar zwangere moeder aan het spel meedeed en ze -patsboem- ineens ter wereld kwam. Ik heb sterk het vermoeden dat Squid Game door een man is geschreven. Het gebeurde namelijk allemaal in een spel van 30 minuten (iets met verstoppertje). Tegen het einde van het spel braken de vliezen van de moeder en een paar minuten later was de baby er. Ik ben op zich wel bekend met snelle bevallingen, maar dit vond ik een tikkeltje onrealistisch.
De moeder in kwestie ging tijdens het volgende spel de pijp uit. Ze vertoonde geen enkel spoor van nabloedingen of lekkende tieten (je weet wel, omdat ze net een baby had gekregen) maar had wel een zere enkel en daardoor kon ze niet goed touwtje springen.
Met het verlies van haar moeder verloor de baby ook haar voornaamste voedingsbron. De rest van het seizoen kreeg de baby welgeteld één flesje. Nóg onrealistischer is dat de baby nooit huilde. Terwijl ze -gezien de karige flesjes situatie- toch best honger zou moeten hebben.
Ik zag de ene na de andere speler op afschuwelijke wijze sneuvelen, maar ik zat me vooral erg druk te maken over de onrealistische gedragingen van deze pasgeboren baby. Toen de baby dreigde te pletter te vallen, stond het zweet me pas echt goed op de bovenlip. Iets wat me bij al die andere 900 spelers nog niet was overkomen.
Gelukkig voor mij won de baby het laatste spel. Ook vrij onrealistisch, want ze speelde een duw-elkaar-van-grote-hoogte-naar-beneden-spel met acht volwassen mannen, maar dit keer kon ik de ongeloofwaardigheid waarderen. De maker van Squid Game is vermoedelijk mannelijk en heeft een voorliefde voor personages te pletter laten vallen, maar één ding heeft hij goed begrepen: bij baby’s trekken kijkers de grens.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Het dochtertje van Famke had zo’n zin in het kinderfeestje op het strand van een van haar beste vriendinnetjes, maar het liep uit op veel pijn en verdriet. Het meisje bleek namelijk niet ingesmeerd te zijn en kwam vuurrood thuis. Ze was mega verbrand.
Aan het einde van het schooljaar geven ouders graag een cadeautje aan de juf of meester. Deze juffencadeaus ontvangen ze liever nooit meer.
In de nieuwste aflevering van Het Waren Twee Fantastische Dagen op SBS6 doet Jaimie Vaes een boekje open. Ze vertelt openhartig over haar gewelddadige relatie met rapper Lil Kleine, aka Jorik.
Ze spelen samen, twee meisjes van een jaar of zeven. Boven op de kinderkamer, urenlang zoet met knuffels, tekenspullen en fantasieën. Het lijkt een droom van een speelafspraak. Tot de avond valt en boven tafel komt wat ze daar echt deden.
Ruzie met je moeder: sommigen moeten er niet aan denken, voor anderen is het al jaren hun realiteit. Natasja en haar moeder kregen ruzie en sindsdien heeft haar moeder haar dochter niet eens kunnen zien opgroeien.
In Spanje hebben kinderen maar liefst drie maanden zomervakantie. In Nederland is dat maar (“maar?”) zes weken. Is het tijd om in Nederland de zomervakantie ook te verlengen? We vroegen het jullie.