Fotografie: Paulien van Beusekom
Net als de halve wereld heb ik deze week het laatste seizoen van Squid Game gekeken. Ik vond het allemaal leuk en aardig, totdat er een baby in het spel kwam.
Squid Game is natuurlijk eigenlijk een verschrikkelijke serie. In een reeks van drie seizoenen zie je als kijker een stuk of 900 mensen de pijp uit gaan. Bijvoorbeeld omdat ze van een grote hoogte naar beneden pletteren tijdens het touwtje springen, touwtrekken of omdat ze door een glazen plaat heen pleuren. Of omdat ze worden neergeknald nadat ze niet snel genoeg een parapluutje uit een suikerkoekje hebben gelikt (sommige spellen laten zich moeilijk uitleggen).
Gek genoeg kon ik dit met mijn zieke geest allemaal prima verdragen. Tot er in het laatste seizoen een baby in het spel kwam. Toen vond ik het allemaal niet leuk meer. Blijkbaar trek ik bij baby’s de grens.
Deze baby kwam in het spel terecht doordat haar zwangere moeder aan het spel meedeed en ze -patsboem- ineens ter wereld kwam. Ik heb sterk het vermoeden dat Squid Game door een man is geschreven. Het gebeurde namelijk allemaal in een spel van 30 minuten (iets met verstoppertje). Tegen het einde van het spel braken de vliezen van de moeder en een paar minuten later was de baby er. Ik ben op zich wel bekend met snelle bevallingen, maar dit vond ik een tikkeltje onrealistisch.
De moeder in kwestie ging tijdens het volgende spel de pijp uit. Ze vertoonde geen enkel spoor van nabloedingen of lekkende tieten (je weet wel, omdat ze net een baby had gekregen) maar had wel een zere enkel en daardoor kon ze niet goed touwtje springen.
Met het verlies van haar moeder verloor de baby ook haar voornaamste voedingsbron. De rest van het seizoen kreeg de baby welgeteld één flesje. Nóg onrealistischer is dat de baby nooit huilde. Terwijl ze -gezien de karige flesjes situatie- toch best honger zou moeten hebben.
Ik zag de ene na de andere speler op afschuwelijke wijze sneuvelen, maar ik zat me vooral erg druk te maken over de onrealistische gedragingen van deze pasgeboren baby. Toen de baby dreigde te pletter te vallen, stond het zweet me pas echt goed op de bovenlip. Iets wat me bij al die andere 900 spelers nog niet was overkomen.
Gelukkig voor mij won de baby het laatste spel. Ook vrij onrealistisch, want ze speelde een duw-elkaar-van-grote-hoogte-naar-beneden-spel met acht volwassen mannen, maar dit keer kon ik de ongeloofwaardigheid waarderen. De maker van Squid Game is vermoedelijk mannelijk en heeft een voorliefde voor personages te pletter laten vallen, maar één ding heeft hij goed begrepen: bij baby’s trekken kijkers de grens.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]