Fotografie: Paulien van Beusekom
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Soms wordt het je in een restaurant gewoon niet bepaald makkelijk gemaakt. Zo krijg ik vaak hartverzakking na hartverzakking als er een ‘wiebelig’ persoon in de bediening staat. Denk: type tiener met eerste baantje. Alle respect voor tieners met eerste baantjes. Ik was ook ooit een tiener met een eerste baantje. Zo werkte ik bij Xenos en daar is me meermaals een breekbaar boeddha-hoofd ontglipt. Daar bracht ik alleen doorgaans geen mensen mee in levensgevaar.
Wiebelige personen in de bediening vinden het vaak een goed idee om een blad vol kokend hete dranken uit te serveren boven het hoofd van mijn kind. Daar word ik dus bloedzenuwachtig van. Ook heb ik meermaals meegemaakt dat er een bak vol scherpe vleesmessen voor de neus van mijn dochter op tafel werd gekwakt. Zij is tegenwoordig snel, dus binnen één nanoseconde heeft ze zo’n mes in haar knuistjes. Het zweet staat me om minder op de bovenlip.
Vorige week waren we uiteten toen ons kind ineens moest poepen. Nu vinden we dat niet zo erg. Sterker nog: sinds de poepproblemen van onze dochter (waar ik eerder over schreef) juichen we iedere drol toe. Het maakt niet uit waar en wanneer. Er volgt niks dan lofzang en stickers. Nu was er alleen wel iets aan de hand: we konden geen verschoontafel vinden. Niet bij de vrouwentoiletten en ook niet bij de mannentoiletten.
Toen we er een medewerkster naar vroegen, zei ze: ‘Verschoon haar maar even op een terrastafel.’ Ik fluisterde terug: ‘Maar het is een poepluier.’ ‘Ach, dat geeft niet’, vond ze, ‘dan kies je een tafel achterin’.
Mijn vriend en ik liepen het terras op. Het zat vol met etende mensen. Etende mensen die recht in een poepluier zouden kijken als we een van de weinige lege tafeltjes zouden kiezen om ons kind op te verschonen. We vonden het een slecht plan.
We verschoonden ons kind uiteindelijk naast de wasbak op het toilet. Daar paste ze slechts met een kwart van haar lichaam, de rest hield ik met mijn armen omhoog. De vloer was ook een optie geweest, maar vanwege de ondermaatse hygiënische staat daarvan, kozen we daar niet voor.
Het werd een knoeiboel. Ik heb erg mijn best gedaan om de schade te minimaliseren maar ik sluit niet uit dat de voegen van de wand achter de wasbak tot in de eeuwigheid naar poep zullen ruiken. Wat kan ik zeggen? Shit happens. En dan kun je maar beter een verschoontafel in je restaurant hebben.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]