Jolien: ‘De ene bil na de andere tiet schoot eruit tijdens het gevecht’
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Lees meer
Tara: ‘Tijdens de bevalcursus leerden ijsklontjes me dat ik geen doorzetter ben’
Fotografie: Paulien van Beusekom
Tegen het einde van mijn zwangerschap gaf ik mijzelf en mijn vriend op voor een heuse bevalcursus. Ik verheugde me vooral op het deel waarbij mijn vriend zou leren hoe hij mijn onderrug kon masseren tijdens de weeën. En waarbij dat zeer langdurig geoefend zou worden. Maar wat ik kreeg? Iets met ijsklontjes.
Lees verder onder de advertentie
Oké, ze waren er wel: die massagetechnieken. De cursusjuf koos één zwangere vrijwilliger uit om de boel op te demonstreren. Ze deed allerlei dingen met doeken. De zwangere vrijwilliger ging steeds iets gelukkiger kijken. Ikzelf keek steeds iets zuurder, omdat ik baalde dat ik de zwangere vrijwilliger niet was. Het deel waarbij mijn partner de massagetechnieken op mij moest oefenen, kwam niet.
Lees verder onder de advertentie
IJsklontjes
Toen kwamen de ijsklontjes. We moesten allemaal een paar van die kleine koude klootzakjes uit een emmer pakken en ellendig lang vasthouden. Eerst moesten we een gesloten vuist maken en veel kracht zetten, daarna moesten we de ijsklontjes slechts op onze handpalm laten rusten.
Afleiding
De boodschap: de kou van de ijsklontjes deed het meest pijn in de gespannen vuist. Zo moesten we bevallen ook zien. Als we tijdens het bevallen gespannen zouden zijn en gebalde vuisten zouden maken, zou het ook meer pijn doen. Of zoiets. Ik moet eerlijk zeggen dat de boodschap niet echt helemaal lekker is binnengekomen. Kouwe klauwen leiden nogal af. Ik vond de oefening sowieso nogal Arie Boomsma-achtig. Of Dave Roelvink-in-zijn-spirituele-periode-achtig.
Lees verder onder de advertentie
Geen doorzetter
We deden ook nog een wedstrijdje. Wie de ijsblokjes het langst vast kon houden, won. Ik was als eerste af. IJsblokjes leerden me dat ik geen doorzetter ben. Weet je wat het is, als hoogzwangere ervaar je nogal veel ongemak. Ik was niet bepaald tolerant jegens nog meer ongemak. Lees: rot op met je ijsblokjes. Bovendien wist ik allang dat ontspanning tijdens de bevalling heel belangrijk is. Daarom had ik besloten (al is dit nooit gebeurd) in een bad te willen bevallen. Geen ijsbad, wel te verstaan. Dat laat ik aan Dave Roelvink over.
Lees verder onder de advertentie
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Ook interessant voor jou
Lees verder onder de advertentie
