Fotografie: Paulien van Beusekom
Toen ik Rosie ging ophalen van de opvang kreeg ik plots een vriendenboekje in mijn handen gedrukt. Dat kind is net twee. Het was de bedoeling dat zij daar een bladzijde uit zou invullen. Dat bleek een uitdaging. Niet alleen omdat ze niet kan schrijven, maar ook omdat ze vrij matig in staat is tot gepaste antwoorden geven.
“Rosie, vertel maar, wat wil je later worden?” “NEE!”, riep Rosie. “Wat is je mooiste herinnering met dit meisje?” “NEE!” “Waar wil je ooit nog eens naartoe?” “NEE!” Ik kan niet anders zeggen: mijn dochter werkte echt waardeloos mee. Ik bedacht dus zelf maar iets. Je kunt nu wel raden welk vierletterwoord er achter de vraag ‘wie is je grootste held?’ staat. En nee, het is niet ‘papa’.
Dat vertellen ze je er niet bij als je een kind krijgt, dat je twee jaar na dato al vriendenboekjes moet gaan invullen. Sowieso heb ik bij de opvang al met allerlei zaken te maken waar ik dacht pas in de schooltijd mee te maken te krijgen. Dingen als traktaties, schoolfotografen (of nou ja, opvangfotografen dus) en verzoeken tot voorlezen.
Afgelopen kerst werd ik ineens verrast met een lijst. Een lijst voor het kerstontbijt. Ik werd geacht mijn naam in te vullen bij een van de moeilijke gerechten. Gevulde eitjes bijvoorbeeld. Mijn kind was anderhalf! En ja, ik beschouw gevulde eitjes als moeilijk gerecht. Mocht je nu de zeer voorbarige conclusie trekken dat ik geen keukenprinses ben, dan kan ik niets anders dan je gelijk geven.
Natuurlijk doe ik alles braaf. Traktaties maken, voorlezen, gevulde eitjes maken en driehonderd opvangfoto’s bestellen voor de familie en aanverwanten. O ja, en vriendenboekjes invullen, dat doe ik ook braaf. Dus liep ik een week later met mijn kind naar de opvang met een ingevuld boekje onder mijn arm.
En ook een fiets onder mijn arm. De fiets die mijn kind laatst voor haar verjaardag kreeg. Het blijkt namelijk zo te zijn dat peuters die roepen dat ze willen fietsen daadwerkelijk maar 1% van de tijd op hun fiets zitten. De andere 99% van de tijd draagt de moeder in kwestie de fiets. Nu ik dit weet, zie ik ze ineens overal lopen: moeders met fietsen onder hun arm. Maar ook dát vertellen ze je er niet bij als je een kind krijgt.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]