Tara: ‘Ik mag geen deuren meer openen en lichtknopjes bedienen in mijn eigen huis’

Column Tara Fotografie: Paulien van Beusekom
Tara Stokdijk
Tara Stokdijk
Leestijd: 2 minuten

Ik dacht altijd dat ik best een geduldig mens was. En toen kreeg ik een kind.

Lees verder onder de advertentie

Toen mijn dochter een baby was, kon ik zelf het tempo nog bepalen. Ik wikkelde haar in een of andere veel te dure draagdoek en ze liet zich gedwee meezeulen. Die fase is voorbij. Echt ontzettend voorbij. Mijn dochter is nu een dreumes die zich helemaal niks meer gedwee laat gebeuren. Ze wil alles zelluf doen.

Lees verder onder de advertentie

Deuren

Ik mag werkelijk waar geen deur meer openen in mijn eigen huishouden. Als ik de woonkamer wil betreden, moet ik het niet wagen om zelf de deurklink aan te raken. Dat wil mijn dochter namelijk doen. Als mijn hand slechts een centimeter richting de klink beweegt, wordt er al ‘NEEE!’ gegild. 

Het duurt en het duurt

Vaak sta ik daarom braaf op de deur te kloppen, wachtend tot mijn dochter ‘m voor me open doet. Helaas heeft ze de concentratieboog van een aardpeer en komt ze doorgaans van alles tegen op haar route naar de deur. Soms bedenkt ze zich halverwege de route dat ze haar knuffel en haar drinkbeker wil meenemen. En zo sta ik soms tien minuten te wachten totdat Rosie, haar knuffel en haar drinkbeker die deur voor me komen opendoen.

Lees verder onder de advertentie

Wandelen

Naast deuren mag ik ook geen lichtknopjes meer bedienen en prullenbakken meer openen. Ook dat wil Rosie namelijk doen. Het vergt veel geduld. Net als wandelen met Rosie. Ze wil namelijk absoluut niet meer in de buggy, ze wil zelf lopen. Alleen houdt lopen bij haar in dat ze stilstaat bij iedere bloem en grasspriet. 

Lees verder onder de advertentie

Mama zelluf doen

Dat laatste probeer ik heel erg aan te moedigen. Iets met natuur en oog hebben voor de kleine dingen des levens. Alleen duurt het soms wel verdomde lang allemaal. Dan moet er na het plukken van 251 bloemetjes nog een 252e bloemetje worden geplukt, terwijl moeders het nou onderhand wel zat is en weer huiswaarts wil. Die 252 bloemetjes heb ik trouwens ‘s avonds weggegooid. Toen ze op bed lag. Want als Rosie slaapt mag mama weer lekker alles zelluf doen.

Lees verder onder de advertentie

Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken