Fotografie: Paulien van Beusekom
Ik dacht altijd dat ik best een geduldig mens was. En toen kreeg ik een kind.
Toen mijn dochter een baby was, kon ik zelf het tempo nog bepalen. Ik wikkelde haar in een of andere veel te dure draagdoek en ze liet zich gedwee meezeulen. Die fase is voorbij. Echt ontzettend voorbij. Mijn dochter is nu een dreumes die zich helemaal niks meer gedwee laat gebeuren. Ze wil alles zelluf doen.
Ik mag werkelijk waar geen deur meer openen in mijn eigen huishouden. Als ik de woonkamer wil betreden, moet ik het niet wagen om zelf de deurklink aan te raken. Dat wil mijn dochter namelijk doen. Als mijn hand slechts een centimeter richting de klink beweegt, wordt er al ‘NEEE!’ gegild.
Vaak sta ik daarom braaf op de deur te kloppen, wachtend tot mijn dochter ‘m voor me open doet. Helaas heeft ze de concentratieboog van een aardpeer en komt ze doorgaans van alles tegen op haar route naar de deur. Soms bedenkt ze zich halverwege de route dat ze haar knuffel en haar drinkbeker wil meenemen. En zo sta ik soms tien minuten te wachten totdat Rosie, haar knuffel en haar drinkbeker die deur voor me komen opendoen.
Naast deuren mag ik ook geen lichtknopjes meer bedienen en prullenbakken meer openen. Ook dat wil Rosie namelijk doen. Het vergt veel geduld. Net als wandelen met Rosie. Ze wil namelijk absoluut niet meer in de buggy, ze wil zelf lopen. Alleen houdt lopen bij haar in dat ze stilstaat bij iedere bloem en grasspriet.
Dat laatste probeer ik heel erg aan te moedigen. Iets met natuur en oog hebben voor de kleine dingen des levens. Alleen duurt het soms wel verdomde lang allemaal. Dan moet er na het plukken van 251 bloemetjes nog een 252e bloemetje worden geplukt, terwijl moeders het nou onderhand wel zat is en weer huiswaarts wil. Die 252 bloemetjes heb ik trouwens ‘s avonds weggegooid. Toen ze op bed lag. Want als Rosie slaapt mag mama weer lekker alles zelluf doen.
Tara (31) is moeder van dochtertje Rosie (2). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap‘ is nú te koop.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.