Ik heb mijn tweeling geen borstvoeding gegeven en ik sta nog altijd achter die keuze. Maar mijn jongens hebben ook geen kunstvoeding gehad.
Kunstvoeding: ik vind dat een vreselijk woord. Alsof het nep is? Alsof het slecht is? Beter noemen we de melk die je je kind uit een flesje geeft flesvoeding. Net zoals borstvoeding zo heet omdat het uit een borst komt, toch? Kunstvoeding klinkt neerbuigend, alsof je iets heel slechts en buitenaards geeft aan je pasgeboren kleine. Nog altijd voelen vrouwen die hun baby geen moedermelk geven zich schuldig. Dat komt omdat de maatschappij zo is ingericht. Natuurlijk, ik geloof echt in de kracht van moedermelk en dat dat bijna niet na te maken is. Maar ook ik heb zelf als baby de fles gekregen in plaats van de tiet en nou ja, ik heb vooralsnog weinig last van een laag IQ, achtergebleven groei of onderontwikkelde sociale vaardigheden. Je doet je kind niet tekort als je geen gelurk aan je lekkende tieten wil na een zwangerschap van negen maanden en een uitgescheurd onderlijf. Het wordt vrouwen in deze tijd niet makkelijk gemaakt: je slaagt met vlag en wimpel voor je prille moederschap als je thuis bevalt, zonder pijnstilling en je je baby tot minstens één jaar volledige borstvoeding geeft. Wat als het geven van de borst niet lukt, om wat voor reden dan ook? Ben je dan een mindere moeder?
Natuurlijk niet. De band tussen moeder en kind gaat niet om die momenten van borstvoeding. Of jij een goede moeder bent voor je kind heeft met zoveel meer te maken dan het type melk dat je geeft. Waar je kind opgroeit, wat je hem of haar leert, wat je meegeeft aan normen en waarden, hoe positief je zelf in het leven staat – om maar iets te noemen. Ik gun het iedere vrouw om borstvoeding te geven als ze dat graag wil en als het lukt. Het lijkt me absoluut iets moois. Maar ik gun ook elke moeder al die flesvoedingen zonder schuldgevoel, als dat haar keuze is. Ik heb er in ieder geval van genoten in dat eerste jaar met Bodi en Daaf. Want weet je wat veel mensen vergeten? Borstvoeding kan alleen een moeder geven. Bij flesvoeding kunnen vaders net zo’n grote rol spelen als moeders. Bij ons thuis zorgde dat voor een gelijke verdeling. Dat moest misschien ook wel, met een tweeling. Zo voedden we allebei vaak één kind. En dat maakte dat ik mij niet eenzaam voelde in die tijd: we waren een team met twee baby’s en twee flessen. We zijn nog steeds een team, gelukkig. Ook nu we de flesjes allang hebben ingeruild voor grotejongensbekers. Tessa Heinhuis (32) is hoofdredacteur van Mama Magazine. Ze woont in Bussum met haar man Billy en hun zoons Bodi en Daaf (3).
View this post on Instagram
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louise emigreerde met haar gezin vanuit Frankrijk naar Nederland, voor het werk van haar man. Ze kwam er onlangs achter dat ze het sinterklaasfeest al die tijd verkeerd gevierd heeft.
Zelfs een koningin heeft iemand nodig bij wie ze haar hart kan luchten.
Na jaren van onzekerheid en publieke speculatie is er eindelijk duidelijkheid voor Marco Borsato (58). De rechtbank sprak hem donderdag vrij van de beschuldigingen van ontucht met een minderjarige, omdat er onvoldoende bewijs was.
Het Sinterklaasjournaal zorgde afgelopen week voor de nodige ophef onder ouders. Toch is er iets waarvoor veel moeders het Sinterklaasjournaal wél aanzetten. Hint: niet alleen voor hun kinderen. De Hoofdpiet is onverwachts het gespreksonderwerp onder moeders geworden.