Beeld: Mark Groeneveld
Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (7), Isé (4) en baby Amélie.
Mijn botoxavontuur is ten einde. Ik hou het voor gezien. Zo’n drie jaar geleden liet ik na lang wikken en wegen het eerste prikkie in mijn frons zetten. Niet eens zozeer om van rimpeltjes áf te zijn, maar om ze vóór te zijn. Eerlijk is eerlijk, ik werd destijds sterk beïnvloed door alles wat er online over voorbijkwam. Ik raakte gefascineerd door knappe influencers en keek ademloos naar filmpjes op TikTok van cosmetisch artsen. Ja hoor, ik wist het zeker, zo’n trambaan tussen mijn wenkbrauwen: dat wilde ik niet.
“Ja hoor, ik wist het zeker, zo’n trambaan tussen mijn wenkbrauwen: dat wilde ik niet”
De eerste keer draaide mijn botoxavontuur al op een fiasco uit; naïef als ik was – wist ik veel dat botox ook verkeerd kon gaan – kwam ik bij een tandarts terecht die wel even een spuitje in mijn voorhoofd zou jassen. Nou, dat heb ik geweten. Ik heb een maand rondgelopen met een hangend ooglid en ongelijke wenkbrauwen.
Lees ook – Angelique ging naar Turkije voor een mommy make-over >
Toen ik eenmaal het juiste adresje had gevonden, begon ik de lol van botox in te zien. Lijntjes verdwenen als sneeuw voor de zon en mijn huid oogde gladder dan ooit. Zelfs mijn wederhelft was enthousiast: “Ik kan er wel aan wennen dat je niet meer boos kunt kijken, schat!”
“Het voelde onnatuurlijk om niet te kunnen fronsen wanneer ik tegen de zon in keek”
Terwijl hij er geintjes over maakte, vond ik dat juist een minpunt. Het voelde onnatuurlijk om niet te kunnen fronsen wanneer ik tegen de zon in keek of me aan het concentreren was. Evenmin kon ik wennen aan mijn gezicht op standje ‘frozen’ als ik aandachtig naar iemand zat te luisteren. Toen ik zwanger raakte van de derde moest ik een botoxpauze inlassen. Het klinkt gek, maar juist omdat het toen een no-go was, kreeg ik na mijn bevalling een onbedwingbare behoefte om tóch weer een prikje te laten zetten. Dat was vier maanden geleden.
Nu ben ik dus op het punt beland dat mijn laatste botoxbehandeling is uitgewerkt. En ik moet eerlijk bekennen dat dat ongelofelijk bevrijdend voelt. Ik heb de expressie in mijn gezicht terug, mijn mimiek klopt weer met mijn emoties én mijn vent kan eindelijk weer aan mijn snuit zien dat ik ‘not amused’ ben als hij zijn onderbroeken heeft laten slingeren. Ik weet het nu écht heel zeker; voor mij geen botox meer. Dit artikel staat in Kek Mama 01-2023, verkrijgbaar in de winkel vanaf 3 januari. Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”