Patrick verbaast zich dat partners elkaar zo weinig vertrouwen
Patrick (52) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Oké, wat vind jij? Een goede vriend en ik hadden van de week een stevige discussie over zijn nieuwe liefde en al gauw liepen de gemoederen hoog op. Hij heeft op Tinder namelijk een knappe vrouw met jonge kinderen aan de haak geslagen. Helemaal verliefd. Alleen, zij heeft nog niet zo lang geleden de relatie met haar ex verbroken en ze gaat nog zo goed om met hem dat ze, in het belang van hun kinderen en om met z’n allen tijd door te brengen, soms nog bij elkaar in bed slapen.
Zonder seks of intimiteit, heeft ze die vriend verzekerd, maar voor de kinderen om langzaam te wennen en omdat ze het voor de kinderen stom vindt dat papa, als hij er is, op de bank moet slapen. Momenteel verblijft hij vaak bij vrienden, want hij heeft nog geen eigen huis. En omdat haar bank niet heel groot is en zijn benen flink uitsteken, slaapt hij als hij als ze bij elkaar zijn dus naast haar.
Stikjaloers
Mijn vriend wordt daar alleen zo stikjaloers en onzeker van dat hij ruzie met zijn nieuwe liefde maakt en haar zelfs verboden heeft nog met haar ex in een bed te liggen. Ook als daar helemaal niets gebeurt. Ik vind dat dus dom en het begin van het einde van zijn nieuwe liefde. Die vriend en ik stonden dus zo recht tegenover elkaar qua mening dat we besloten het onderwerp maar even te laten rusten.
“Hij is zo jaloers en onzeker dat hij haar verboden heeft om nog met haar ex in een bed te liggen”
Ondertussen maalde het de afgelopen dagen door in mijn hoofd, want ik vind: als je nieuwe geliefden bent en de omstandigheden zijn zo dat die ex (nog) geen plek heeft om te slapen anders dan bij jou en de kinderen, het prima is dat je bij elkaar onder de lakens kruipt. Dat is elkaar vertrouwen omdat je geliefden bent.
Lees ook – Patricks goede voornemen: ‘Meer uitgelachen worden door mijn kinderen’ >
Ik wil graag geloven in elkaar blind kunnen vertrouwen als ik met iemand een liefdesavontuur aanga. Al gaat mijn partner met haar beste vriend, een collega of een ex op vakantie of een weekendje weg, naar een feestje of wat dan ook, wie ben ik dan om te twijfelen aan hun intenties? Dat heet toch liefde? Vertrouwen geven en niet meteen ‘het ergste’ denken. Natuurlijk maak je er van tevoren afspraken over. In de ene relatie is monogamie heel belangrijk en in de andere niet. Dat stel je samen af.
Zoals de waard is…
En als je grote problemen hebt je partner te vertrouwen is dat in zo’n geval dan niet vooral een kwestie van ‘zo de waard is vertrouwt hij zijn gasten’? Als je zelf opgewonden raakt van een vertrouwd lijf naast je en je twijfelt of je jezelf in bedwang kunt houden en dus eigenlijk geen vertrouwen hebt je eigen gedrag in zo’n situatie dan zul je je nieuwe partner wellicht ook niet vertrouwen.
En als je slechte herinneringen hebt aan vorige geliefden die misschien wel de afgesproken regels aan hun laars lapten, wil dat niet zeggen dat iedereen dat doet. Hoe mooi als je een nieuwe liefde ontmoet en je geeft diegene de ruimte om – voor de kinderen – nog die verbinding te maken met je ex en zo een warme liefdevolle situatie voor iedereen te creëren? Ik wens het iedereen toe.
