Patrick van Rhijn (52) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn columns put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Er is een stil lijden in dit land en de oorzaak ervan vind ik walgelijk. In een week tijd vertelden twee vriendinnen me los van elkaar dat hun postnatale vrouwenlijven door hun partners thuis structureel worden beschimpt en beledigd, en hun zelfbeeld en zelfvertrouwen vertrapt en afgebroken met de meest doortrapte en smerige opmerkingen van juist diegene met wie ze ooit samen besloten aan een gezinnetje te beginnen. Van de ultieme liefde delen naar uitgejouwd en verketterd worden voor welke uitwerking het dragen van een of meer baby’s op je lichaam en je voorkomen hebben gehad. Hoeveel vrouwen overkomt dit en wat is er nodig voor een verandering in de gedachtewereld van ons mannen en vaders om die ultieme daad van opoffering en toewijding te belonen met waardering in plaats van afwijzing?
‘Gaat het wel met je?’ vroeg ik instinctief aan de oude schoolvriendin die ik tegenkwam op het terrasje in de grote stad. Ondanks de warmte zat ze weggedoken in een jurk vol bloemen die haar lijf van haar polsen en enkels tot haar hals bedekte. Amper huid te zien. Ze was druk met het voeren van en fruithapje aan haar twee peuters.
‘Het is 30 graden’, zei ik. ‘Heb jij het niet heel erg warm?’
‘Ik ben niet zo blij met mijn lijf sinds de bevalling, zeker 10 kilo aangekomen en ik heb overal strieae…’
‘Waarom zo streng voor jezelf?’ reageerde ik. ‘Moet je deze boefies nou zien, je ultieme daad van liefde. Dan is het toch juist heel mooi dat je lichaam veranderd is?’
‘Ik zou willen dat Jan-Willem zo dacht als jij…’
‘Want?’
‘Die maakt constant opmerkingen. Soms grote dan weer kleine. Mijn kamerolifantje, zegt-ie vaak. Maar ook Ga jij eens heel snel aan de lijn, Ik wil mijn aantrekkelijke vriendin terug en van de week zei hij Als je wilt dat ik nog geil van je word zou ik niet te lang wachten met een abonnementje op de sportschool.
‘Ondanks de warmte zat ze weggedoken in een jurk die haar lijf van haar polsen en enkels tot haar hals bedekte.’
De andere vriendin kwam ik tegen op het schoolplein van een van mijn kids. Ook zij had ruimvallende kleding en straalde in alles een gebrek aan zelfwaardering uit. Toen we wat stonden te kletsen kwam al snel het hoge woord eruit.
‘Sinds ik de eerste van onze drie kinderen baarde, zegt Pieter elke week wel een paar keer dat hij het niet meer op me kan,’ zei ze zachtjes. ‘Dat hij me veel te dik vindt, dat mijn huid hem afstoot en de huidplooien na de zwangerschap hem doen walgen. Daar ben ik nogal onzeker van geworden. Dan wijst hij naar mijn buik en bovenbenen die inderdaad niet meer zo strak zijn als vroeger en dan zegt hij dingen als Als ik al die strepen zie krijg ik ‘m niet hard.’ En na de geboorte van de derde zei hij: ‘Schat, toen we onze dochter maakten kon ik alleen een orgasme krijgen door aan mijn ex te denken!’
“Pieter zegt elke week wel een paar keer dat hij het niet meer op me kan,’ zei ze zachtjes.’
En hij heeft het er zelfs met zijn vrienden over. Ik durf geen mens meer onder ogen te komen, heb het gevoel dat iedereen vol afgrijzen naar me kijkt. Laatst stonden we op een feestje, met veel moeite had ik oppas geregeld. Eindelijk weer even een avondje met elkaar. Een van zijn vrienden kwam naar me toe. Ik begrijp het wel dat Pieter het niet meer op jou kan, hoor. Wanneer ga je weer eens iets aan je lijf doen? en zijn zus die daar ook was zei zogenaamd goedbedoeld: ‘Meid… jij verdient iemand die het wél op jou kan.’
Hoofdschuddend hoorde ik het aan. Hoe kan het dat wij mannen die ultieme daad van liefde, opoffering en toewijding van onze vrouwen aan het krijgen van notabene onze kinderen zo waanzinnig onderwaarderen? Wat missen we in het opvoeden van onze jongens, waar programmeren we ze zo scheef dat ze het mooie van al die vrouwelijke lijnen niet meer zien? Onze vrouwen, onze oermoeders verdienen het dat we ze vieren. Ik ben echt geen heilig boontje, maar zo moeilijk is die omgedachte toch niet?
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Jij hebt geen reden nodig om je kind te verwennen met het nieuwste van het nieuwste. Herkenbaar? Moeders met deze sterrenbeelden shoppen wel heel veel voor hun kinderen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Sophia (30) zich af: hoe maak ik mijn schoonmoeder bewust dat mijn dochters twee verschillende kinderen zijn en niet van dezelfde cadeautjes houden?
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Lisa van den Akker (34) is moeder van vier kinderen én hoofdredacteur van Kek Mama. Regelmatig schrijft ze een column over haar avonturen en gedachtes als moeder van een gezellig, maar ook chaotisch gezin.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.