Beeld: Paulien van Beusekom
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Al die regeltjes hier in Nederland. Ik word er steeds vaker doodziek van. Op tijd op je werk of school moeten zijn omdat er anders iemand op je begint te zeiken, 30 km in de bebouwde kom, mijn hond (de allerzachtaardigste viervoeter die beter luistert los dan aangelijnd) verplicht aan de riem. Laatst viel mijn mobieltje van zijn magneethouder, ik raapte hem op om hem terug te doen en ja hoor. Oom agent had me gezien en slingerde me maar wat graag op de bon. 430 euro ofzo. Dit land is ziek.
Ik kijk naar mijn kinderen en ik wens ze een toekomst in vrijheid. Ze worstelen met school en het slaafse systeem daar. Twee keer te laat? Een mail naar hun ouders. Hij laat een figuurlijk scheetje in de klas? Hopla, ze hangen aan de lijn om me op de hoogte te brengen. Het is in mijn ogen juist hartstikke gezond om niet als een schaapje of slaafje overal te gehoorzamen en duidelijk je eigen conclusies te trekken en daarnaar te handelen. Zolang je niemand tot last bent of schade berokkent natuurlijk. Ik moedig ze graag aan om ook eens te spijbelen als ze geen zin hebben, en briefjes schrijven om hen daarmee uit de wind te houden, het was nog niet nodig (tralalaaa), maar ik zou het zo doen.
Nu is ons schoolsysteem er vanaf de basisschool op gericht om iedereen op te leiden tot brave gehoorzame werkers en soldaten. Allemaal braaf gehoorzamen en doen wat je gezegd wordt. Ja en amen. De groeten. Waar is de individuele afstelling en de talentontwikkeling? Waar is de ruimte voor echte vrijheid?
Waar is de individuele afstelling en de talentontwikkeling? Waar is de ruimte voor echte vrijheid?
Er zijn 100.000 wegen die naar een fijne toekomst leiden. Natuurlijk is het goed dat er mensen zijn die studeren, die leren om anderen te helpen, maar het is ook belangrijk dat mensen zelf leren denken en dan doen wat goed voor hen voelt. Niet 50 jaar lang leven van weekend naar weekend of van 9 naar 5 omdat je dat weer naar huis mag. Met liefde herhaal ik tegen de kids hier: Zorg dat je gelukkig bent met wat je doet iedere dag. Natuurlijk zijn er tegenslagen, natuurlijk moet je weleens iets doen dat niet leuk is of pijnlijk is. Daar groei je van, maar laat je werk in dienst staan van je leven en niet je leven in dienst van je werk. Je leeft maar een keer, maak er iets moois van vol liefde en zelfliefde.
Nederland is een groot moetfestival; je móét naar school – van 9 tot 16 uur zelfs hier, je móét werken, je móét dokken en alles wordt duurder en duurder en duurder. Ik was laatst op vakantie in het buitenland en daar liep ik naar buiten met twee volle boodschappentassen voor 40 euro in totaal, de benzine was er 1,15 euro per liter. Hier loop ik door de supermarkt en zie flessen olijfolie voor 12 euro per liter en een pint ijs voor 8 euro. Doe even normaal. Hoe lang laten we ons hier met z’n allen nog in de maling nemen? Is dit het leven dat ik mijn kinderen gun? Ik dacht het niet. Liefde mag de leiding nemen en niet de angst en dwang die nu overal heerst.
Patrick verbaasde zich eerder over ouders die hun kinderen in zwemkleding op het internet zetten. Lees die column hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Janna en haar gezin gingen voor het eerst met de auto op vakantie. Wat goed begon, eindigde helaas moe, hongerig en stinkend naar kots...
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Chantal* heeft een hekel aan de zoons van haar nieuwe vriend.
Een onderzoeker heeft ontdekt welke zinnen je beter niet tegen je kind kunt zeggen, om ervoor dat zorgen dat het gaat luisteren.
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Weet jij wat voor soort moeder je bent? Tijgermoeder, helikopterouder of misschien… een olifantenmoeder? Waar de een z’n kind het liefst zelfstandig het klimrek op laat gaan, kijkt de ander toe met klamme handjes en een pleister in de aanslag.
Suzan en Freek zitten op een roze wolk. Zes weken geleden maakten ze hun zwangerschap bekend en inmiddels begint Suzan’s babybuikje al voorzichtig te groeien. Tijdens hun optreden op Rock Zottegem straalde ze op het podium in een topje dat nét over haar navel viel. En ja hoor, daar piepte haar baby bump naar buiten.
