Patrick (52) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
We hebben de afgelopen jaren toch allemaal weleens dat we denken de wereld is gek geworden! of wat moet er van de toekomst van mijn kinderen worden? Toch? Ik wel in elk geval. Of het nou de demissionaire regering is die er nog snel allerlei monsterverdragen doorheen drukt, de onverklaarbare oversterfte, een idiote oorlog die alles en iedereen vermorzelt of een cryptomunt die uit het niets in een paar jaar meer dan 50.000 euro waard werd (Bitcoin). Veel is, nou ja, onverwacht om het vriendelijk te zeggen. Ik heb dat gevoel steeds vaker.
“We hebben de afgelopen jaren toch allemaal weleens dat we denken de wereld is gek geworden! of wat moet er van de toekomst van mijn kinderen worden? Toch?”
Ik schrijf dit op het moment dat ik op een Cosplay-event zit. Om me heen ontelbaar veel jongeren, ouderen en kinderen die als hun favoriete animefiguur zijn uitgedost. Dat zijn veelal Japanse cartoons, al mag je dat woord niet gebruiken geloof ik. Dus vergeef me als ik je ermee beledig. Ik zag zojuist een bosbes met een belachelijk lang zwaard voorbijkomen. Ze was in gesprek met een moeder in een Frozen-achtige jurk met twee jonge kindjes op haar arm die allemaal overdreven dikke vlechten hadden tot bij hun knieën en schattige, fluffige, mintgroene oortjes. Mannen in dienstmeidpakjes, hele horden met Pokémon-oortjes en zojuist botste ik bijna op tegen een jongen met een cape en een complete
magnetron over zijn hoofd. Het zou veel en veel te makkelijk zijn om hierover te oordelen. Dus dat
doe ik vooral niet.
Lees ook – ‘Patrick: Een one night stand met de kinderen in huis? No way!’ >
Wel kijk ik met een open en zacht hart de ruimte rond. Ik kijk mijn ogen uit en verwonder me over de moeite (en het geld) die veel mensen hier in hun outfits hebben gestoken. En het heet in deze kringen geen verkleden, maar cosplayen. Ik cosplay, jij cosplayt, wij cosplayen. Voor wie het zich nu afvraagt, nee, ik zit hier als mezelf en cosplay niemand. Maar mijn zoontje en zijn beste vriendje zijn gek op games en die hebben ze hier ook in overvloed en dus zijn we – als onszelf – naar Heroes Made In Asia gereden vandaag.
In de auto hierheen hoorde ik die jongens met elkaar praten en holy moly, zo klein als ze zijn, ik versta geen moer van wat ze tegen elkaar zeggen. Nou ja, veel woorden wel letterlijk, maar figuurlijk ben ik de weg kwijt. Ze hebben hun eigen taal. ‘Blijf hem pushen naar boven!’ roept de een tegen de ander.
‘Moet je die Edgars zien!’ de ander.
‘Gadget hem! O nee, ik ben een bot.’
‘No worries, ik heb je gebradat!’ (zo klonk het woord althans).
‘Kro! Als ze max zijn ze eng, man!’
Zomaar een reflectie van twee kleine jongens die samen een spel spelen op hun telefoontjes.
Ik heb iets met woorden en taal. Na vier best wel heel succesvolle romans, een rits artikelen voor kranten en tijdschriften en deze columns kun je je dat misschien voorstellen. Als flexibele moderne ouder probeer ik me ook een beetje aan te passen, maar als ik (voor de grap) zeg dat we ‘zo loesoe met de waggie gaan’, zie je de schaamte bij hen indalen, haha. Dus dat soort woorden gebruik ik vooral niet, maar het voelt steeds vaker alsof ik een vreemde ben in mijn eigen huis. Of zoals vandaag, in mijn eigen auto. En in deze hal/ in dit land/in deze gekke wereld voel ik me ook steeds minder op mijn plaats.
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.