Eigen beeld
Deborah (30) is samen met haar man en moeder van twee zoons Jake (3) en Cody (1). Ze schrijft over het moederschap, verlies en herstel na haar postnatale depressie. Je kunt haar ook volgen op Instagram.
Er is één gevoel waar ik nooit helemaal vanaf kom. Het sluipt niet elke dag door mijn hoofd, maar het hangt ergens in de lucht. Hoe moet het voor hem zijn geweest, heeft hij het ook meegevoeld?
Mijn oudste. De jongen die mij moeder maakte, maar mij tegelijk zag verdwalen in dat nieuwe leven.
Het eerste jaar wordt vaak beschreven als magisch. De roze wolk, de geur van pasgeboren babyhaartjes, de clichés die je overal hoort. Maar voor mij voelde het zelden zo. Ik hield (hou) van hem, daar twijfelde ik nooit aan. Maar ik hield niet van wie ik was geworden. Ik was overprikkeld, ik was bang, ik huilde te vaak en lachte bijna nooit. Ik voelde me soms alsof ik alleen nog maar bestond uit zorgen, proberen te ademen en proberen te functioneren.
En dan dat schuldgevoel. Want hij zag dat allemaal.
Ik keek soms naar hem en dacht, hij verdient zoveel beter dan deze versie van mij. Ik was er wel, maar ik was er niet zoals ik had gehoopt. Alsnog was ik zijn veilige haven, maar ondertussen stond mijn eigen fundament te wankelen. En hij, klein en afhankelijk, voelde misschien meer aan dan ik wilde toegeven. Kinderen zijn zo gevoelig, zo puur. Ik hoop zo dat hij geen spanning heeft gevoeld, geen paniek, geen tranen die ik slikte. Dat hij alleen heeft gevoeld dat ik van hem hield, terwijl ik mezelf kwijt was.
Later, toen alles instortte, dat jaar van zorgen, van verlies, van proberen het vol te houden, voelde ik alleen maar meer schuld. Want hoe kon ik hem troosten, terwijl mijn eigen hart brak? Hoe kon ik hem veiligheid geven als ik zelf steeds wankelde?
En toch, als ik terugdenk, zie ik ook iets anders. Ik zie hoe hij bij me kroop. Hoe zijn handje mij vasthield alsof hij wilde zeggen: ik ben er ook. Hoe hij lachte, ongefilterd, alsof hij dwars door mijn chaos heen prikte. En dan denk ik, misschien heeft hij wel meer liefde gevoeld dan ik dacht. Misschien heeft hij vooral gezien dat ik vocht. Voor hem, voor ons, voor mezelf.
Maar nu hij ouder is, knaagt het soms nog steeds. Ik vraag me wel eens af of hij later iets zal begrijpen van die periode. Of hij zal voelen hoe hard ik mijn best deed. Of hij zal weten hoe bang ik was dat ik het fout deed.
Dat schuldgevoel, het is niet vernietigend meer, maar het zit er wel. Niet omdat ik iets verkeerds deed, maar omdat ik zó graag wilde dat hij alleen liefde, rust en warmte voelde. En niet de storm die in mij woedde.
Maar misschien is dit ook gewoon de waarheid van moederschap. Je doet wat je kunt met wat je hebt, ook als je zelf half op je knieën staat. Ik was echt niet de moeder die ik wilde zijn, en dat steekt nog steeds. Het schuldgevoel gaat niet weg omdat ik het begrijp, of omdat anderen zeggen dat ik het goed deed. Het blijft, omdat ik zóveel van hem houd dat het pijn doet om terug te kijken.
Meer lezen van Deborah en haar weg in het moederschap? Je leest haar andere columns hier.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Beschuit met muisjes! Sabrina uit ‘Grote Gezinnen, Grote Vakanties’ is bevallen van haar tiende kind. En de naam is prachtig.
Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Soms komt financiële schade niet door verkeerde keuzes of pure pech, maar door – jawel – je eigen kind. Dat ontdekte Julie (29) toen ze het roze glittertasje van haar 3-jarige peuter opende.
Baby alert! Freek Vonk (42) heeft er een gloednieuwe titel bij. Hij is voor het eerst oom geworden. De bioloog deelt op Instagram het blije nieuws dat zijn zus Simone is bevallen van een zoontje: Melle.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Anne (47) geeft les aan groep 1/2 en stond met alle ouders op de ouderborrel na het kerstdiner van de kinderen.