Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Lees verder onder de advertentie
Hoe ouder mijn kinderen worden, zo lijkt het, des te bezorgder ik word als vader. Het neemt gekke vormen aan. Dacht ik dat het al heftig was om ze voor het eerst bij de crèche achter te laten? Toen kwam de eerste dag op de basisschool. Duizelig van het moment liet ik mijn soms huilende kindjes in hun klaslokalen achter, want ja – geen lang afscheid, werd er gesteld. ‘Dat maakt het juist lastiger voor je kind,’ zei de juf streng en ik schuifelde de gang op terwijl ik het gehuil van mijn kroost probeerde te negeren.
Lees verder onder de advertentie
Ja, en nu zit een van dat geteisem dus in de brugklas en krijgt-ie nieuwe vrienden en die wonen verder weg. ‘Hi pap, mag ik wat geld om met wat vrienden naar een fastfoodrestaurant te gaan?’ ‘Wie zijn dat dan? En gaan jullie naar de stad? Ga je dat hele stuk fietsen? Door het weiland? En dan terug door het donker??? Zal ik je anders even brengen?’
Hoe ik het in mijn hoofd haalde. Hij ging die tien kilometer nog liever kruipen dan dat ik hem zou brengen. Hij wilde fietsen. Meteen worstelde ik met alle gevaren die hij tegen zou kunnen komen. Levensecht speelden de doemscenario’s zich af in mijn gedachtewereld. Maar ja, ik gun hem zijn ontwikkelende vriendschappen dus ik stortte wat extra euro’s voor een burgertje op zijn rekening en keek hem met pijn in mijn hart na toen hij de straat uit fietste. ‘Deel je wel je locatie? Je mag alleen als je voor- en achterlicht het doen, 18:30 uur staat het eten op tafel en laat even weten als je terugfietst en deel dan je locatie permanent.’ Het waren maar een paar van de voorwaarden die ik stelde. Hij knikte nog een soort van en weg was hij.
O mijn arme vaderhart. Malen, malen, malen. Hoe zou hij het hebben? Moet ie misschien toch een elektrische fiets? (nee!) Wat als zijn mobiel leegraakt en hij verdwaalt? Dat soort zeikerige oudergedachten had ik. Ja soms word ik moe van mezelf.
“Wat als zijn mobiel leeg raakt en hij verdwaalt? Dat soort zeikerige oudergedachten had ik“
Lees verder onder de advertentie
Ik wil dat je nú thuiskomt!
Ondertussen keek ik of er al iets van zijn bankrekening gepind was zodat ik wist wat hij deed. Dat ging zo een uur of vier door. En toen ging de telefoon. Ik schrok. Even. Het was mijn 12-jarige. ‘Mag ik bij mijn vriend blijven eten? En we maken ook nog brownies. Dus het duurt nog even voor ik er ben.’ ‘Ja daag,’ reageerde ik mijn lange wachten af, ‘eet die brownies lekker een andere keer. Het is pikkedonker, je rijdt een heel stuk door het bos, en langs een drukke doorgaande weg. Nee. Ik wil dat je nú thuiskomt.’ ‘Ja maar dit en ja maar dat.’
Het resultaat: ik zat in mijn auto en stopte bij iedere vluchtstrook of auto-uitwijkplaats langs de weg terwijl op het fietspad naast me mijn kuikentje zich het zweet voor de ogen fietste tegen de wind en de regen in. Het was maar tien kilometer, toch voelde het als oneindig. En het voelde goed. Ik was een goede vader die zijn kind veilig thuis kreeg. Voor even was de angst weer gestild…
Lees verder onder de advertentie
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Ze komen onafgesproken opdagen in identieke outfits, raakten twee keer tegelijk zwanger en bevielen naast elkaar in het ziekenhuis. De band tussen Sara Kalkhoven (31) en Mariëlle Liefting (35) is zo symbiotisch, dat het haast ongeloofwaardig is.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.