Patrick (52) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column op Kek Mama put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Hun vader met een neusring, mijn kinderen walgen bij het idee. En tot nu toe luisterde ik ernaar. Maar tot hoever laat jij je door je kinderen ringeloren?
Ouders vertellen hun kinderen wat ze wel en wat ze niet mogen. Bij ons was het afgelopen tijd plots andersom. Het lijkt mij oprecht leuk om een heel klein bescheiden neusringetje te nemen, maar mijn kids verbieden het me.
‘Ik onterf je als je het doet, papa!’ roept mijn dochter van 13. (Ik heb haar beloofd haar voortaan bij haar tweede naam Bloem te noemen in deze columns – want anders schaamt ze zich.)
‘No way!’ zegt mijn zoon van 12.
‘Ja papa!’ valt Bloem haar broertje bij. Normaal vechten ze elkaar graag de tent uit, maar nu opeens zijn ze saamhoriger dan ooit. ‘Ik ga echt huilen en kan me niet meer bij mijn vriendinnen vertonen. Boomer!’
‘Zal ik anders zo’n ring in mijn oorlel laten plaatsen? Je weet wel, zo een met een gat erin?’
Geluiden van oprechte ontzetting. ‘Dat is helemaal erg! Papa, je doet het niet!’
‘Nou, ik heb er wel zin in.’
Lees ook – Het verdriet achter de blije boekjes die Patrick voor zijn kinderen bijhoudt >
Om ze de schrik op het lijf te jagen loop ik naar het schuurtje in de tuin. Daar ligt mijn houtnietmachine. Ik schiet er een krammetje uit, knip het op maat en vouw het met een tangetje rond tot het perfecte kleine neusringetje. Dan stop ik het in mijn broekzak en zeg de kids dat ik boodschappen ga doen. Niet veel later ben ik terug en klem voor het naar binnen gaan het nietje op de beoogde plek op mijn neusvleugel.
‘Hi jongens,’ roep ik, ‘ik ben er weer.’ En ik begin in de keuken de boodschappen uit te pakken.
Al snel komt Bloem naast me staan. ‘Heb je wat lekkers meegenomen?’
‘Ehmmm, ja, hier, een kaneelbroodje.’
Dan. Opeens. Vlak naast me. Haar schrikreactie. ‘Papa!!!! Nee! Jazz, kom kijken!… Nee! Papa, is dat echt?!’
‘Neeee,’ schreeuwt mijn zoon die aan komt rennen. Hij ziet meteen wat er aan de hand is. Ze verdringen zich met hun gezichten voor het mijne. Bloem doet een poging om het ringetje te pakken. Ik weer haar af. In de consternatie valt het krammetje van mijn neus. Stilte.
‘Ohhhhhh, jij smeerlap,’ gilt Bloem dan. ‘Hij is nep! Beter…! Kappen nou met die onzin, papa! Jij neemt geen neusring! Punt uit!’
‘Hoho.’
Nu wordt de rebel in me wakker. De jongen die vroeger in problemen kwam met leraren en voetbaltrainers en eigenlijk iedereen die dacht de baas over me te kunnen spelen. ‘Dat maak ik echt zelf uit, jongens. Al vind ik jullie nog zo lief. Ik laat me door mijn kinderen niet de wet voorschrijven… Wel een columnpje waard dit. Weten jullie wat,’ zeg ik tegen mijn kids. ‘Kan een vader met een neusring niet anno 2023? En moet hij naar zijn kinderen luisteren? Ik zal de lezers van mijn column eens vragen. En wat zij vinden dat gaan we doen.’
“Kan een vader met een neusring niet anno 2023? En moet hij naar zijn kinderen luisteren?”
‘Nee!!’ roepen Jazz en Bloem tegelijk. Die laatste graait haar kaneelbroodje weg. En dan duiken ze mopperend op hun telefoons. Dus… lieve lezer, een vader met een neusring; leuk of niet leuk? En vooral, laat jij je als ouder de wet voorschrijven door jouw kroost, ja of nee?
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.