Patrick (52) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Ik overdrijf niet, maar het hele jaar door weet ik precies hoeveel dagen het nog duurt voor het kerst is. Niet omdat ik dat zelf zo graag bijhoud, maar omdat ik een dochter heb die – jawel – kerstverslaafd is. Dat lijkt onschuldig, maar dat is het niet. Die kijkt het hele jaar uit naar 25 en 26 december en roept op de gekste momenten; tijdens het paasontbijt, op een zonnig strand in juli of op een willekeurige ochtend in april, augustus of oktober voor mijn part dat het nog 237, 148 of 42 dagen is tot kerst. Ik ben daar regelmatig even klaar mee. En ik ben niet de enige bij ons thuis.
Vaak tot groot ongenoegen van de overige gezinsleden zet mijn meisje in de auto ongevraagd Driving Home For Christmas of Flappie op. Dat roept in februari – als ik in de illusie verkeer dat ik voorlopig weer even van al die shitnummers af ben – flinke aversie en zelfs moordneigingen op. Ook durf ik er al mijn geld op te zetten dat wij in de straat standaard de eersten zijn met een kerstboom in huis. Half november
staat ie. Nog voor de Sint in het land is. Geen idee hoe ze aan die fascinatie gekomen is, maar hoe kom je eraf? Als liefhebbende vader gun ik haar haar pleziertjes, hobby’s en voorpret natuurlijk, en ik ga daarom in veel fratsen met haar mee, maar je kerstverlanglijstje aan de ijskast hangen in mei, het voelt wat vroeg.
“Ik ga in veel fratsen met haar mee; maar je kerstlijstje aan de ijskast hangen in mei? Het voelt wat vroeg”
Om haar wat tegemoet te komen hebben we afgesproken dat ze in de decembermaand lekker de hele tijd en onbeperkt van die kitscherige kerstfilms op Netflix mag kijken, maar niet eerder. Een maand in een christmas frenzy leven trek ik net, maar niet langer. Het is op dit moment dan ook kerstspitsuur bij ons thuis. Kransjes als snack, foute kersttruien, zelfs Luna, onze Labradoodle draagt er een. Elke dag is ze bezig met cadeautjes en het sturen van appjes met daarin toevoegingen aan haar verlanglijstje.
Ik veer deze dagen mee, en tegelijk ben ik als de dood dat ze straks ook van die treintjes in de huiskamer wil met van die alpendorpjes met lichtjes in de huizen of van die lichtgevende rendieren op de gevel van het huis. Want hoeveel ik ook van haar hou, daar trek ik de grens. Tot nu toe heeft ze die nog niet ontdekt. Ooit woonden we in Tuindorp Oostzaan, in Amsterdam-Noord en daar veranderen de mensen hele straten in lichtshows vol op beweging reagerende kerstmannen, engelen en toestanden. Met verbazing heb ik er jaarlijks rondgekeken. Misschien dat die tijd – Bloem woonde tot haar tweede in Tuindorp – deze kerstverslaving bij haar gezaaid heeft.
Lees ook – ‘Onze dochters probeerden ons te koppelen met een even sluwe als schattige list’ >
Nog maar een paar dagen tot noël/ Weihnachten/ navidad/ jul/ christmas, lieve mensen, afhankelijk
van wanneer je dit leest. En dan op de 27ste, hehe, eindelijk, zijn we weer een heel… etmaal van die
poespas af… Maar voor nu wens ik ook jou een fijne kerst in verbondenheid en waardevol gezelschap
toe!
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Samen onder de dekens kruipen, de dag nabespreken en lekker dicht tegen elkaar aan in slaap vallen: jarenlang hét romantische ideaalbeeld van samenwonen. Maar uit recent onderzoek blijkt dat de realiteit voor veel stellen anders is. Sterker nog: apart slapen is helemaal geen taboe meer. En dat is misschien wel beter voor je nachtrust én […]