Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Ik schrok me kapot. Afgelopen dinsdagmiddag hadden mijn dochter en ik een wat ik dacht onschuldig gesprek. Onze dialogen beginnen meestal met de dodelijke saaie vraag van mijn kant ‘Hoe was het op school?’, waar steevast op wordt geantwoord met ‘O gewoon’. In de loop van de jaren heb ik geprobeerd om meer open vragen te stellen aan mijn kinderen, maar dat heeft tot nu toe weinig resultaat opgeleverd. En dus gooi ik af en toe deze standaard openingsvraag erin. Zie het als een eenvoudig opwarmertje.
Lees ook: ‘Mama heeft een tattoo laten zetten (of drie)’
Ze scrolt wat verveeld op TikTok en roept ineens: ‘Ik wil ook een baby!’ Mijn hart stopt met kloppen en ik kijk haar verschrikt aan. Flitsen van teenmoms die pornosterren worden schieten door mijn hoofd. Ik ben namelijk van de generatie die smullend, maar heel hard oordelend naar MTV Teen Moms keek. Dat waren tienermoeders die minutieus werden gevolgd door een cameraploeg, waarbij al hun struggles werden vastgelegd. Maar wat ik vooral dacht te zien in de ogen van deze extreem jonge moeders was blinde paniek. Als kijker was je eígenlijk getuigen van een stel kinderen dat zelf kinderen kreeg. Zelf heb ik het twee keer van dichtbij meegemaakt. Beiden waren 15 jaar (!) toen ze moeder werden. Gelukkig kwamen ze uit een zogenaamd ‘goed nest’ en hadden ze veel steun van hun ouders. Met zowel de moeders als de kinderen is het goed gekomen.
Wat ik vooral dacht te zien in de ogen van deze extreem jonge moeders was blinde paniek.
Goed, ik probeer niet al te oordelend over te komen naar mijn dochter, maar het liefst wil ik haar vastpakken en haar op het hart te drukken dat ze geen kinderen moet krijgen tot haar 48ste. Oké, gechargeerd, maar je snapt wat ik bedoel. Ik ben van mening dat je jezelf echt moet wegcijferen als je eenmaal kinderen hebt. Maar, ik denk ook dat er twee soorten moeders zijn. Het type moeder dat al vanaf haar dertiende roept dat ze kinderen wil en het moederschap later ook echt ten volle uitvoert en je hebt moeders zoals ik.
Ik ben van mening dat je jezelf echt moet wegcijferen als je eenmaal kinderen hebt.
Uiteraard hou ik onvoorwaardelijk van mijn kinderen en kan ik ze wel opvreten, zo lief vind ik ze, maar ik kan ook prima drie dagen zonder ze. Soms als ik dat zeg, kijken andere moeders me vreemd aan. Hun oordeel puilt bijna hun ogen uit. Maar zo voel ik het nu eenmaal. Ik vind het soms ook een uitdaging om mezelf op een tweede plek te zetten. Ik doe het uiteraard wel, maar dat kan weleens met horten en stoten gaan. Dat andere type moeder heeft daar dus totaal geen moeite mee. Heel soms ben ik daar best jaloers op. Ik denk dat mijn dochter in de categorie ‘natural moms’ valt. Maar toch hoop ik uit de grond van mijn hart dat ze nooit een teenmom wordt!
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Maarten en Gerdine Blom uit Een Huis Vol vormen anno 2025 al achttien jaar een stel. Met een groot gezin, drukke levens en ook moeilijke momenten lijkt dat misschien een uitdaging, maar toch weten ze hun relatie sterk en hecht te houden.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.