Patricia over dierenleed: ‘Laten we de vreselijke beelden uit de bio-industrie tonen in de supermarkt’

Ik heb mijn kinderen de waarheid verteld over de bio-industrie. Ik heb ze filmpjes laten zien van varkens die vergast worden en beelden van loeiende koeien omdat hun kalveren bruut bij ze vandaan worden getrokken voor een glas melk. Verantwoord moederschap? Not sure.

Het was niet cold turkey. We aten bij ons thuis al een tijdje geen vlees meer. Alleen zag ik dat mijn kinderen het moeilijk hadden. Niet met het leed van de dieren, maar hun smaakpupillen én onze gecultiveerde gedachten over het eten van vlees- en melkproducten slopen langzaam weer ons huis binnen.

Lees ook – ‘Ik hoopte dat het taboe op menstrueren eraf was dankzij mijn opvoeding, maar niet dus’ >

Hartverscheurende werkelijkheid

Ik moest hardere maatregelen treffen om de rest van het huis te overtuigen. Dus pakte ik mijn telefoon en scrolde door mijn vegan feed. Binnen no time had ik de meest zielige filmpjes te pakken. De allerergste heb ik ze bespaard. Die van het onverdoofd knippen van varkensstaarten, in 99% van de gevallen. Of hoe nog half levende varkens worden mishandeld in de slachthuizen en worden meegesleurd naar een ellendige dood. Het filmpje van de kippen die lijdend met allerlei wonden over hun hele kippenlichaam zitten te wachten op de verlossing van de dood, heb ik ze tóch ook maar niet laten zien. Maar dit is wel de werkelijkheid voor bijna al het vlees dat in de supermarkt ligt. Ik geef niemand persoonlijk de schuld, want we hebben de vleesindustrie met z’n allen gecreëerd en normaal gemaakt. Alleen vind ik dat het tijd wordt dat we weten hoe het écht zit.

“Het wordt tijd dat we weten hoe het écht zit”

Er is inmiddels zo veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar wat dieren voelen. Zo kan een kip 100 vrienden maken en onderscheiden. Is een varken niet alleen nieuwsgierig en leergierig, ze beschikken ook over een goed langetermijngeheugen. Ze kunnen bijvoorbeeld soortgenoten in de maling nemen en zelfs inspelen op bepaalde behoeften en verlangens van iemand anders. Een koe die heeft een eigen loei, waarmee ze met elkaar praten. Uit onderzoek blijkt dat de koeientaal heel erg lijkt op die van ons! Maar 99% van de mensen heeft geen idee dat dieren levende wezens zijn die voelen, liefhebben en lijden. En daar hoorde ik tot voor kort ook bij. Dus ik stel voor dat we in de supermarkt boven het schap met vlees beelden van dieren in de bio-industrie laten zien en daarbij ook de feiten opsommen zoals boven genoemde.

Trots

Afgelopen week kwam mijn jongste dochter naar me toe omdat ze een presentatie had gemaakt. Drie keer raden waar deze over ging. Het mooie was dat ik nog zo veel van haar kan leren, want waar ik vaak met een gestrekt been het gesprek in ga over dierenleed, gaf zij bij slide drie aan dat het zeker moeilijk is om geen vlees meer te eten, maar dat het misschien een idee is om er eens over na te denken en te beginnen met biologisch vlees.

Wat kunnen we toch veel van onze kinderen leren…