Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
‘Ze ziet er liever uit, dan dat ze is hoor!’ zeg ik tegen een vrouw in het bos. Zoals vrijwel iedereen smelt ze zodra ze mijn hondje ziet.
Ik heb haar voor veel te veel geld gekocht tijdens de coronapandemie. Ze had geen stamboom, maar ze was écht een Cocker Spaniël. ‘En papieren betekenen vandaag de dag toch helemaal geen fluit’, zei de fokker. Ik hoef jou niet uit te leggen dat iedere pup natuurlijk om op te vreten is. Met of zonder stamboom. Al was ze een mini-variant geweest van een one night stand tussen Godzilla en Shrek, dan had ik haar nog mee naar huis genomen. Ze is na haar puppyfase ook nog eens verschrikkelijk knap geworden, menig teddybeer zou jaloers zijn op haar looks! Maar ze is allesbehalve een volbloed Cocker Spaniël.
Bij het ophalen had ik alleen haar moeder gezien. In mijn gebrek aan kennis over het ras vond ik haar moeder genoeg Cocker Spaniël-achtig. De vader? Die was opvallend afwezig. Ook na herhaaldelijk vragen om een foto bleef hij onvindbaar. Ik vermoed dat haar moeder tijdens een wat onbezonnen vakantie nacht in Bulgarije een licht getraumatiseerd straathondje heeft ontmoet. Maar goed, ik was er niet bij. De fokker, ergens in het uiterste puntje van Groningen vlakbij de Duitse grens, heeft in ieder geval 1850 euro verdiend aan een standaard corona-gezin. We nemen een hond, dan kunnen we toch lekker naar buiten.
Ik vermoed dat haar moeder tijdens een wat onbezonnen vakantie nacht in Bulgarije een licht getraumatiseerd straathondje heeft ontmoet
Goed, waar ik eigenlijk naartoe wil, is dat deze vrouw in het bos een antwoord gaf, waar ik niet achter stond. Ze antwoordde namelijk: ‘Nou, dan is ze een echte vrouw’. Waarop ik haar verbaasd aankeek en iets wat verward en licht mompelend ben doorgelopen. Moet ik zo vroeg in de ochtend, nog vóór achten, een feministisch betoog houden tegen een wildvreemde? Uiteindelijk besluit ik dat niet te doen, want ik was te verbaasd dat vrouwen anno 2024 nog steeds zo over zichzelf praten.
Ik mompel nog wat tegen mijn hond en stap even later in mijn auto. Daar hoor ik een nieuwslezer zeggen dat er uit onderzoek naar voren is gekomen dat in films vrouwen op zoek gaan naar een man, terwijl het in het echte leven juist andersom is. Ik ben de onderzoekers direct dankbaar, want ze hebben niet alleen dat stukje nonsens onderzocht, maar ze hebben ook nog een paar andere mega grote stigma’s onderzocht. Zo blijkt bijvoorbeeld ook dat mannen gemiddeld veel langer last hebben van liefdesverdriet dan vrouwen.
Mijn conclusie is dat de mevrouw uit het bos teveel Netflix heeft gekeken, en even twijfel of ik terug moet gaan om haar aan te spreken. Maar dan besef ik dat mijn twee kinderen thuis meer mijn tijd en aandacht verdienen. Ik kom haar vast nog wel eens tegen in het bos. Wie weet stapt ze op mij af en zegt ze dat ze spijt heeft en we worden beste vriendinnen. Je weet het maar nooit…
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Iedereen hoopt dat z’n kind een beetje mee kan komen in de klas, maar als het mijlenver voorloopt is dat ook weer lastig. “Ik merk dat er nog steeds een taboe rust op hoogbegaafdheid.”
