Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
‘Van Liemt of Roodenburg?’ vraagt een vriendelijke dame aan de telefoon.
‘Van Liemt.’
‘Niet getrouwd?’
‘Eh… ja wel, maar we zijn aan het scheiden.’
‘God, wat vervelend!’
Ik hoor dat ze aardig is en wil haar niet direct voor de leeuwen gooien en dus zeg ik ‘Nou… dat ligt eraan’. Ze biedt meteen haar excuses aan en zegt: ‘Op het moment dat ik het zei, dacht ik al: niet doen.’ Ik zeg dat het niet erg is.
Maar dit is een typisch voorbeeld van hoe de maatschappij naar mij en mijn soortgenoten kijkt. En eerlijk is eerlijk: het is ook echt een lastig onderwerp. Ik heb zelf ook een vriendin die gescheiden is, en eigenlijk kun je het nooit goed doen. Doorgaan alsof er niks aan de hand is, voelt raar. Maar er constant een zwaar, beladen ding van maken? Ook niet de bedoeling. Dus ik snap de moeilijkheid.
Waar ik laatst wél een vriendin vriendelijk doch dringend op heb aangesproken, is haar jargon. Ik kan het haar niet kwalijk nemen hoor, ze is een van de liefste mensen op aarde, maar ik vind dat we sowieso zorgvuldiger met onze woorden moeten omgaan. En toch nog een beetje meer als het dit onderwerp én kinderen betreft.
Wat gebeurde er? Ze had me heel lief uitgenodigd om te komen eten mét mijn kinderen. En daar vloeien steeds vaker geluksmoment uit voort, want het is zo leuk dat ze groter worden en steeds meer mee kunnen doen met tafelgesprekken. (Baby mama’s: echt iets om naar uit te kijken!) Goed, we hadden het over waar hun oudste ging studeren en ik zag dat mijn oudste zorgvuldig aan het meeluisteren was. Daarna vertelde ze over goede kennissen van hen, die ook aan het scheiden zijn.
Ik vind het dus tegenwoordig super leuk om mijn kinderen bij gesprekken te betrekken als deze, maar ik merk ook dat als het onderwerp ‘scheiden’ op tafel komt, ik toch net wat voorzichtiger ben, juist omdat ik weet hoe gecultiveerd we zijn omtrent dit thema en omdat ik mijn kinderen een zo min mogelijk trauma wil meegeven. Mama-beer-logica, toch?
Plotseling zegt mijn vriendin ineens: ‘Gebroken gezin bla bla…’ refererend aan die andere vriendin. Mijn ogen flitsen meteen naar die van mijn kinderen. Hoe landen deze slordig gekozen woorden in hun kleine, modern-family-hersentjes?
Ik vraag haar voorzichtig maar direct om zorgvuldiger te zijn met haar woorden. En zeg daarbij nadrukkelijk dat niet ieder gezin waarbij de ouders een andere weg kiezen dan bij elkaar te blijven ( geef toe, dit klinkt toch psychisch toch veel behapbaarder) een gebroken gezin is.
Ze schrikt van mijn ad rem reactie, maar knikt en zegt dat ik gelijk heb. Ik kijk haar aan, en sein met mijn ogen naar mijn kinderen zo van, deze zijn nog vers, please handle with care. En zoals dat in goede vriendschappen gaat, snapt ze me gelukkig meteen. Ze switcht heel nonchalant naar een ander onderwerp, de nieuwste trend: Labubu. Van ‘gebroken gezin’ naar knuffelbeer-hype in vijf minuten tijd.
En dát, lieve mensen, is eerlijk kunnen zijn en toch een vriendschap behouden die steviger is dan ooit.
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
Kan jouw kind niet tegen kriebelende labels in kleding? Of raakt het van slag als er plots iets verandert in de planning? Dan kan het zijn dat je kind hoogsensitief is. Natasja Ruysink is opvoed- en gedragsdeskundige en legt uit hoe je hoogsensitiviteit bij je kind kunt herkennen en geeft praktische tips om je kind […]
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Dingen uitproberen hoort er wel een beetje bij als je tiener bent. Alleen sommige tieners hebben er niet de handigste timing voor. Bijvoorbeeld een schoolpauze, waarna ze ziek worden in de klas. En dan word je moeder dus gebeld.
Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
De familie Deijs heeft de afgelopen tijd meer voor haar kiezen gekregen dan je iemand zou toewensen. In Een Huis Vol Herinneringen zien we hoe vader Marcel samen met een paar van zijn kinderen terugblikt op een periode die hun gezin behoorlijk door elkaar heeft geschud.