
Bas: ‘Papa, volgens mij zie ik daar een blote piemel…’
Het zal je gebeuren: heb je net al je spullen uitgepakt op het strand, in je eentje met drie kinderen, blijk je op het naaktstrand te zitten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, kleuter (4) en baby (1) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de vrije school
We hadden voor de eerste keer het 10-minutengesprek op school. Onze kleuter gaat slechts zes weken naar groep één, maar toch wilde ik erbij zijn. Dit heeft vooral te maken met de minimale informatie die ik van onze kleuter krijg als ik vraag: hoe was het op school? Of wat heb je vandaag gedaan? Het standaard is dan antwoord: ‘Weet ik niet meer’ of ‘Ik ben moe, mag ik een ijsje?’. Het was voor mij een raadsel of mijn dochter het naar haar zin heeft op haar nieuwe school.
Je kunt je voorstellen dat ik blij verrast was om te horen van de kleuterjuf dat ze vrolijk en nieuwsgierig is in de klas en goed meedoet. Ik had al zo’n vermoeden, want ze heeft nog nooit gezegd dat ze niet naar school wil, maar wat bevestiging is toch fijn. Ook zingt ze thuis de hele dag, vanaf het moment dat ze wakker is totdat ze in slaap valt, liedjes die ze heeft geleerd op school. ‘Van hyacint, hyacint, ga maar lekker slapen mijn kind’ tot ‘Stralend stijgt de zon omhoog, rijzend langs de hemelboog’, ons nachtegaaltje zingt dag en nacht.
Er viel een last van mijn schouders: gelukkig ze vindt haar school leuk. Die bevestiging betekende extra veel, want we hebben zes basisscholen bezocht voordat we onze keuze maakten. Ik twijfelde enorm en voor onze eerste keus – de vrije school – stonden we lang op de wachtlijst. Dus vonden we een goed alternatief. Maar vlak voor mijn dochter vier werd, gebeurde er een klein wonder: er kwam toch plek vrij op de school die we het liefst wilden.
We waren niet bewust op zoek naar een vrije school (mention de zes verschillende basisscholen die we hebben bezocht), maar het paste uiteindelijk het beste bij onze dochter en ons. Hoe fijn is het om je kind met plezier naar school te zien gaan? Mijn dochter geniet van het zingen, het handwerken, de kringspelen, brood bakken en het vele buiten zijn.
Als kers op de taart stelde mijn dochter laatst de vraag: ‘Mama, ben jíj moeder aarde?’. Ik moest hardop lachen. Meer tell me you have a vrije-school-kind, without telling me you have a vrije-school-kind, dan dit kun je het volgens mij niet krijgen. Ik gaf eerlijk antwoord en legde uit wie er wordt bedoeld als ze zingen over moeder aarde, maar toch liep ik de rest van de dag met een glimlach op mijn gezicht. Dat alleen al deze gedachte al door het hoofdje van mijn dochter was gegaan vond ik het mooiste compliment.
Lees hier Marloes’ vorige column: ‘Vertrouw nooit op het inschattingsvermogen van een peuter als het om ijs gaat‘.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!