Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (5) en dochter Nora (3).
Ik typ dit op zaterdagavond, vlak voor we op vakantie naar Italië vertrekken. Dat is relevant, want ik moet mezelf op voorhand een klein beetje verdedigen. Ik heb momenteel meer deadlines dan dagen, er moeten nog twintig to-dolijstjes afgevinkt en ik heb licht slaapgebrek nu mijn kinderen kennelijk een roostertje hebben ontwikkeld waarbij ze de ochtenddiensten verdelen. Keurig om de beurt is er eentje om 5.30 uur wakker, als het niet eerder is. Onthoud deze slappe excuses even, want ik kom er zo op terug.
Die vakantie is behalve heel relaxed ook werkgerelateerd, want we gaan voor Kek Mama op pad. En daarbij gaan we vloggen, tot grote vreugde van de kinderen, en dus gingen we vandaag even oefenen met de camera. Casper was er niet bij weg te slaan en filmde aan één stuk door. Ons huis, de tuin, zijn zusje, zijn fiets, zijn spidermanpak, de hond – alles werd uitgebreid gefilmd.
’s Avonds zat ik die filmpjes terug te kijken, vertederd door dat blije stemmetje en die vrolijke snoet. Wat is het toch heerlijk, bedacht ik, om een kind te hebben dat gewoon altijd blij is. Er was alleen één stoorzender in al die vrolijkheid. Ik hoorde de hele tijd iemand mopperen en zuchten. “Niet doen, kijk uit, nee, luister nou, is dat nu zo moeilijk, kun je dan niet héél even..?” Wie is die zuchter, dacht ik met groeiende irritatie, en kan die vrouw haar mond houden?
En toen realiseerde ik me dat ik het zelf was. In zeven minuten film liep ik mijn kind voortdurend te corrigeren, te vertellen wat er allemaal niet mocht en te vragen of hij nu toch eindelijk eens kon gaan doen wat ik al een miljoen keer had gevraagd. Dat alles onder begeleiding van een hoop gezucht.
Lees ook
Mariëtte: ‘Nora vindt vlogs zo fascinerend dat ze haar eigen vlogkanaal ambieert’ >
Waar ging dit mis? Wat is er gebeurd met de positieve opvoeding die ik voor ogen had? Geen nadruk op wat niet is, maar op wat wél is. Goed gedrag belonen, negatief gedrag negeren (tenzij er doden of gewonden dreigen te vallen). Wanneer ben ik die zuchtmoeder geworden? Ergens tussen die to-dolijstjes en het slaapgebrek? Want meteen had ik mijn hoofd vol met die excuses, maar ze klonken ineens zo afgezaagd.
Ik wilde het filmpje weggooien (het meeste is onscherp en bovendien heeft Casper een groot deel van de tijd de binnenkant van zijn neus gefilmd), maar iets hield me tegen. In plaats daarvan heb ik het op mijn computer laten staan en me voorgenomen ernaar te kijken in tijden van veel zuchten. Is dit de moeder die mijn kinderen zich later willen herinneren? Morgen geef ik Casper opnieuw de camera. Morgenavond ga ik die filmpjes kijken (inclusief binnenkant van Caspers neus) en me hopelijk afvragen wie toch die vrouw is die zo irritant blij loopt te zijn.
Deze column staat in Kek Mama 08-2019.
Meer Kek Mama? Neem een abonnement.
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Mieke van Dam (31) zit bepaald niet stil. Tussen de luiers, speeltuinbezoekjes en nachtelijke knuffels door creëerde ze Eau de Mique: een wasparfummerk dat draait om herinneringen, rust en een vleugje luxe in de chaos van het moederschap. Wij spraken Mieke erover.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.
Ze mag dan al jaren onder de Californische zon wonen, maar Yolanthe Cabau (40) blijft in hart en ziel dat meisje van vroeger van het warme, drukke gezin in Nederland. Familie is alles voor haar, en dat mist ze soms nu ze alleen met haar zoontje Xess Xava (10) woont.