‘Op dag één van onze tien-dagen-durende quarantaine vloog het me aan’
Mariëtte Middelbeek is columnist en mamavlogger voor Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
We moesten in quarantaine en ik moet toegeven dat ik even tijd nodig had om bij te komen van het idee dat we tien dagen op elkaars lip zouden zitten. Dat vond ik wel een beetje treurig van mezelf, omdat ik ook vaak genoeg bang ben dat ik door te werken te veel van mijn kinderen mis. Om het aloude cliché er maar weer even bij te halen: kijk een beetje uit wat je wenst, want straks krijg je het nog. En zo had ik dus ineens zeeën van tijd met de kinderen, zonder school-, zwemles- of voetbalstress.
Weinig tijd
De eerste dag vloog het me aan. Zoveel werk, zo weinig tijd, hoe mijn man en ik ook ons best deden de werktijd een beetje evenredig te verdelen. En twee kinderen die met een verwachtingsvolle blik klaarstonden: wat gaan we doen? Dat was nadat Nora Caspers bed had behangen met briefjes met haar mening over hem en hij besloot zijn reactie via zijn vuisten te laten verlopen. Lang leve de iPad, roep ik graag, maar 24/7 op een scherm ging me wat ver.
Terwijl ik mezelf steeds gestrester voelde worden, bedacht ik dat ik het misschien toch anders moest aanpakken. ’s Avonds kan je ook werken en als ik ga lopen stressen is straks iedereen chagrijnig, aangezien ik op humeurgebied kennelijk de huiselijke influencer ben.
Lees ook
‘Het bedritueel is hier thuis een beetje uit de hand gelopen' >
In quarantaine
En zo besloot ik – controlfreak pur sang – te doen wat ik heel moeilijk vind: loslaten. Ik gaf me over aan een spelletjesmarathon, aan urenlang knutselen, aan het bouwen van een thuisbioscoop inclusief popcorn en de nodige hutten en aan Frozen-puzzels tot we erbij neervielen. En toen gebeurde er iets geks.
De briefjes verdwenen, de vuisten ook en de kinderen bleken een groot arsenaal aan vermaak met z’n tweeën te hebben. Eindeloos verzonnen ze spelletjes, ze bleken wel degelijk in staat elkaar van alles te gunnen en als zoetsappig hoogtepunt van deze geweldige opleving van de broer-en-zus-band logeerden ze ’s avonds ineens bij elkaar. Want: dat vinden wij gezellig, mam. Ik schrijf deze column op de laatste dag van onze quarantaine en ik zie er bijna tegenop dat het straks voorbij is. Bíjna dan.
Deze column staat in Kek Mama 01-2022.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
