De kinderarts van het consultatiebureau vindt dat Mack qua spierkracht achterloopt ten opzichte van andere baby’s, maar als ze ons vervolgens naar de fysio doorverwijst, blijkt er niets met ‘m aan de hand…
Ik schrik me kapot als we op het consultatiebureau een brief vol ingewikkelde Latijnse benamingen in onze handen gedrukt krijgen. “Extra oefeningen heeft-ie echt nodig hoor”, zegt de arts. “Dat nekje wiebelt mij te veel. En trouwens, vanuit liggende positie neemt hij z’n hoofd nog niet mee en dat zou hij wel al moeten kunnen.” Mijn vraag of dit niet te maken heeft met het feit dat Mack met 37 weken geboren is, wuift ze vluchtig weg.
Goed, fysio. ‘Kan vast geen kwaad’, denk ik maar zodra we weglopen.
Eenmaal thuis kom ik er na wat speurwerk achter dat de niet-te-ontcijferen termen in de verwijsbrief zoveel betekenen als ‘slappe baby’ en ‘te lage spierspanning’. En toegegeven: ik hoef nog net niet aan de zuurstof. Mankeert hij nu iets ernstigs? Moeten we hem dagelijks uitputten met lastige oefeningen? En wat nu als hij op z’n eerste verjaardag nog niet zelfstandig kan zitten? Gelukkig heb ik een vriend die, ook al zou ons complete appartementencomplex in de hens vliegen, de kalmte bewaart: hij stelt me gerust en maakt een afspraak met een fysiotherapeut in de buurt.
Een paar dagen later zitten we met Mack bij Eline. Ze stelt zich voor, vertelt wat ze doet, waar ze vandaan komt (wat ik overigens al lang weet, want een uur eerder bladerde ik nog door haar vakantiefoto’s op Facebook – ik móet immers weten wie er aan de ledematen van m’n kind gaat sjorren…) en legt Mack op de behandeltafel. Na nog geen drie minuten stelt ze ons gerust: “Geen zorgen, ik zie niets geks bij ‘m. Hij doet het prima.”
Lees ook
Alles wat je wilt weten over de bezoekjes aan het consultatiebureau >
Hoor ik dit nu goed? Niets geks? Prima? En waar kwam dat ‘slappe baby’- en ‘lage spierspanning’-verhaal dan vandaan? Eline legt uit: “Je moet Mack even de tijd geven om te doen wat je van ‘m vraagt en die tijd hebben ze op het consultatiebureau nu eenmaal niet. Na één keer tillen denken ze misschien dat-ie het niet kan, maar kijk: hij tilt z’n hoofd gewoon op hoor, zonder hulp.”
Vriend knikt tevreden en ik haal opgelucht adem. En als Eline vervolgens oppert een brief naar het consultatiebureau te sturen met daarin háár bevindingen, kan mijn dag helemaal niet meer stuk. Zie je wel: dagenlang bezorgd voor niets. Maar goed, ook daar ben je moeder voor…
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels bijna vijf maanden oud.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.