Kom je als gezin bij het consultatiebureau of een doktersafspraak, wordt vooral (en soms zelfs alleen) de moeder aangesproken. Malu maakt ’t geregeld mee en vindt het maar raar.
We staan gespannen voor de ingang van de kinderopvang waar onze Mack over twee maanden naartoe gaat, als een van de leidsters opendoet. Ze geeft mij een hand, aait vervolgens ons kind vertederend over z’n bol en net wanneer ik denk dat ze m’n vriend per ongeluk in alle haast overslaat, begroet ze hem ook.
In eerste instantie zie ik hier weinig verkeerds in, maar als ik merk dat ze tijdens de rondleiding vooral richting mij spreekt (en heel af en toe een snelle blik naar m’n vriend werpt), borrelt er een naar gevoel omhoog. ‘Joehoe, z’n vader staat hier hè’, denk ik nog. Er écht iets van zeggen, durf ik op dat moment niet.
Heel frappant, maar of we nu bij de dokter, het consultatiebureau of zelfs in een kledingwinkel zijn, mensen richten zich automatisch altijd eerst naar de moeder van het kind bij het stellen van een vraag. ‘Eet-ie zijn hapjes altijd op? Heeft hij genoeg plasluiers? En welke maat draagt-ie?’ Alsof vaders hun kind geen eten geven, geen luiers verschonen of nooit een romper hebben gezien…
Lees ook
Ryan Reynolds post hilarische tweets over vaderschap >
Mijn vriend is de beste vader van de wereld voor onze zoon: hij weet misschien nog wel beter hoe hij met bepaalde opvoedsituaties om moet gaan, brengt minstens zoveel tijd als ik met ons kind door en mist hem al als-ie een paar uur niet bij ‘m is. Hij gaat graag samen met Mack op pad (iets wat aan de reacties op straat te merken ook als ‘bijzonder’ wordt gezien), kijkt tijdens z’n werk de hele dag naar zijn babyfilmpjes en heeft engelengeduld. Dat hij op sommige momenten als ‘tweederangs ouder’ wordt behandeld, maakt me daarom verdrietig.
Misschien moet ik er niet zo’n ding van maken – mensen hebben er immers geen kwade bedoelingen mee – maar af en toe wil ik er echt wat van zeggen. Het draait namelijk niet alleen om mama: ons gezin blijft draaien omdat we een team zijn. Sámen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms moet je als ouder creatief zijn. Niet liegen, maar strategisch de waarheid een beetje verbuigen. Oftewel, een leugentje om bestwil.