Column Malu: ‘En toen sliep onze baby voor het eerst op z’n eigen kamer’

Het liefst had ik gewild dat Mack tot z’n achttiende naast ons zou liggen, maar ik betwijfel of we hem daar zo blij mee maken. Want hoewel je een paar maanden geleden nog een kanon kon afschieten naast z’n bedje, wordt-ie nu steeds sneller wakker. En met een moeder die in haar slaap de oren van je kop kletst (én – laten we dat niet vergeten – een vader die met z’n gesnurk een compleet bos kan kappen), is dat behoorlijk onhandig.

‘Toch wel lekker'

Dus toen Mack voor de zoveelste keer wakker werd van onze nachtelijke syntheses, besloten we ’m op zijn eigen kamer te leggen. ‘Toch wel lekker ook’, dachten we nog. ‘Hoeven we tenminste niet meer op onze tenen te lopen.’

Maar de waarheid is dat ik het vreselijk vond. En nu nog steeds, want ik mis zo’n klein ding gewoon naast me: midden in de nacht luisteren naar de piepgeluiden die hij tijdens een droom produceert, hem horen snurken als bewijs dat alles nog werkt en gewoon af en toe over z’n bol kunnen aaien. Hij ligt dan misschien op nog geen zes meter afstand, het voelt alsof we ‘m naar een onmogelijk te bereiken plek op de Antipodeneilanden hebben gebracht.

Ik heb zélfs overwogen een veldbed naast z’n ledikant te zetten om nog een beetje bij ‘m in de buurt te zijn – als je me een paar maanden geleden had verteld dat ik zoiets in m'n hoofd zou halen, had ik je vierkant uitgelachen. 

Lees ook
Column Malu: '22 dingen die mensen je niet vertellen over moeder worden' >

‘Wennen'

Misschien is het gewoon wennen. Of misschien wen ik er nooit aan en moet ik gewoon om de zoveel tijd even naar z’n kamer lopen om te kijken of alles nog oké is. Feit is wel dat onze zoon veel beter slaapt, en daar gaat het om.

Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels zeven maanden oud.