Dat kinderen sneller een verkoudheid oplopen zodra ze naar de crèche gaan, was voor Malu geen nieuws. Maar dat haar kind na z’n eerste dag al zo ziek zou worden, had ze niet verwacht.
‘Snotteren, hoesten, een oogontsteking en 40 graden koorts: hij was hondsberoerd.’
Vriendinnen waarschuwden me al op het moment dat ik ze vertelde dat Mack vanaf z’n eerste verjaardag een dagje naar de opvang zou gaan. ‘Dan begint de ellende’, zeiden we lacherig tegen elkaar. Maar toen er de nacht na Macks eerste wendag een huilend, hoestend, proestend en zwetend kind naast me lag, was het lachen me al snel vergaan.
Mack at amper. Hij jengelde de hele dag, hoestte de longen uit z’n lijfje en wist niet wat-ie met zichzelf aanmoest. De koorts bleef dagenlang aanhouden. En toen als klap op de vuurpijl opa, oma, vriend en ik óók nog werden geveld door griep, leek het even alsof het niet erger kon.
Lees ook
Alles wat je wilde weten over de verschillende soorten kinderopvang >
Man, wat heb ik me schuldig gevoeld; doordat ík een extra dag wilde werken, lag de halve familie nu in de lappenmand. ‘Nooit meer naar de opvang’, dacht ik nog.
Gelukkig is onze zoon na een week goed opgeknapt. En omdat m’n vriend dagenlang als een mantra tegen me heeft gezegd ‘dat het écht niet mijn schuld is’, kan ook ik weer helder nadenken; hoe graag ik het ook zou willen, ik kan mijn kind niet voor alle bacteriën, snotneuzen en hoestbuien behoeden. Daarbij hou ik me maar vast aan iets wat mijn grootmoeder altijd riep: ‘Word lekker verkouden; is goed voor de weerstand…’
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.