Laura Hogendoorn is hoofdredacteur van Mamaplaats en columnist voor Kek Mama. Ze woont in ’t Gooi, samen met haar vriend Oscar en hun kinderen Roef (8), Sierd (6) en Maia (4).
Lees verder onder de advertentie
Shit, denk ik als ik de parkeerplaats van het zwembad oprijd, weer vergeten die winterse coltrui te verruilen voor een luchtig shirtje. Hier ga ik elke week de mist mee in.
Bij binnenkomst klapt de verstikkende warmte in combinatie met de chloorlucht in m’n gezicht. Geloof mij; voor tropische temperaturen en luchtvochtigheid hoef je echt niet naar Bali; een zwemles van je kind bijwonen geeft precies hetzelfde effect. En dus wanen ik en m’n plakkende bilnaad ons elke week in een tropisch paradijs.
“Voor tropische temperaturen en luchtvochtigheid hoef je echt niet naar Bali”
Lees verder onder de advertentie
Let wel, al vierenhalf jaar. Helaas heeft mijn DNA geen nieuwe Ranomi Kromowidjojo of Pieter van den Hoogenband voortgebracht en is het einde met drie kinderen nog lang niet in zicht. Maar de modieuze gele hoesjes die ik bij binnenkomst over mijn schoenen aan moet trekken maken veel goed.
De kinderen springen het water in. Helaas zit ik precies zo dat ik bij de eerste plons doorweekt ben. Gevalletje verkeerde tijd, verkeerde plek. Ik wrijf het water uit m’n ogen en bekijk het schouwspel. De altijd vrolijke zwemleraar heeft de hele groep goed onder de duim. Respect voor deze man.
Ik denk aan het dieptepunt in de zwemjaren van mijn kinderen: de coronatijd. Naast de winterse kleding en tropische temperaturen kwam daar het mondkapje nog bij. Heerlijk je eigen warme adem inhaleren, terwijl je in een kleedhok uitpuilend van andere ouders en kinderen probeerde die anderhalve meter afstand te houden.
Lees verder onder de advertentie
Ook al is die regel inmiddels weer opgeheven, toch blijft het aankleden een moment waarvoor je eigenlijk gewoon je heupfles tevoorschijn moet toveren om het te overleven. Ik zie de andere kinderen in een simpele onesie gehesen worden. Mijn kind heeft alleen z’n skinny spijkerbroek mee.
Onvoorwaardelijke hoop
Soms denk ik even: waarom doe ik dit? Maar ja, je kroost laten verdrinken omdat jij geen zin hebt in zwemles is natuurlijk ook weer zo wat. En dus sleep ik me keer op keer, met frisse tegenzin, naar het bad toe. In een veel te warme trui. En met onvoorwaardelijke hoop. Want dat C-diploma, dat zal er toch een kéér van komen?
Jij weet wanneer de opvang sluit, waar het gymshirt ligt en wat er wel in de broodtrommel mag. En je partner? Die staat er verdwaasd en geeft aan dat jij het toch allemaal beter weet, dus het aan jou overlaat. Het klinkt onschuldig, maar het heet weaponised incompetence en het zorgt ervoor dat jij structureel […]
We weten allemaal dat slaap belangrijk is. Maar in de praktijk? Scrollen we nog even op Instagram, kijken we tóch nog een aflevering en worden we vervolgens drie keer per nacht wakker van een kind dat dorst heeft, nachtmerries heeft of gewoon even wil knuffelen. Ouders weten: goed slapen is een luxe. Toch hebben volwassenen […]
Opvoeden: het is soms een feest, soms een fulltime les in geduld. Natuurlijk wil je dat je kind opgroeit tot een warm, zelfverzekerd mens, én dat jullie band sterk blijft. Maar met alle adviezen, podcasts en TikTok-opvoedgoeroes zie je soms door de bomen het bos niet meer.
Dat kinderen veel fantasie hebben is een feit, maar toen de kinderen van de 39-jarige Dani een mysterieuze man in hun kamer zagen, wist ze: er spookt meer tussen hemel en aarde.
Opa’s en oma’s hebben vaak een bijzondere plek in het leven van hun kleinkinderen. Ze hoeven niet altijd les te geven of adviezen te geven, en toch leren kinderen onbewust de mooiste dingen van hen. Van geduld tot doorzettingsvermogen, van verhalen vol wijsheid tot kleine dagelijkse gewoontes, het zijn lessen die kinderen meenemen, zonder dat […]