Beeld: Nine IJff
Laura Hogendoorn is hoofdredacteur van Mamaplaats en columnist voor Kek Mama. Ze woont in ’t Gooi, samen met haar vriend Oscar en hun kinderen Roef (8), Sierd (6) en Maia (4).
Shit, denk ik als ik de parkeerplaats van het zwembad oprijd, weer vergeten die winterse coltrui te verruilen voor een luchtig shirtje. Hier ga ik elke week de mist mee in.
Bij binnenkomst klapt de verstikkende warmte in combinatie met de chloorlucht in m’n gezicht. Geloof mij; voor tropische temperaturen en luchtvochtigheid hoef je echt niet naar Bali; een zwemles van je kind bijwonen geeft precies hetzelfde effect. En dus wanen ik en m’n plakkende bilnaad ons elke week in een tropisch paradijs.
“Voor tropische temperaturen en luchtvochtigheid hoef je echt niet naar Bali”
Let wel, al vierenhalf jaar. Helaas heeft mijn DNA geen nieuwe Ranomi Kromowidjojo of Pieter van den Hoogenband voortgebracht en is het einde met drie kinderen nog lang niet in zicht. Maar de modieuze gele hoesjes die ik bij binnenkomst over mijn schoenen aan moet trekken maken veel goed.
Lees ook – ‘Mijn kind heeft na twee jaar zwemles nog steeds geen A-diploma’ >
De kinderen springen het water in. Helaas zit ik precies zo dat ik bij de eerste plons doorweekt ben. Gevalletje verkeerde tijd, verkeerde plek. Ik wrijf het water uit m’n ogen en bekijk het schouwspel. De altijd vrolijke zwemleraar heeft de hele groep goed onder de duim. Respect voor deze man.
Ik denk aan het dieptepunt in de zwemjaren van mijn kinderen: de coronatijd. Naast de winterse kleding en tropische temperaturen kwam daar het mondkapje nog bij. Heerlijk je eigen warme adem inhaleren, terwijl je in een kleedhok uitpuilend van andere ouders en kinderen probeerde die anderhalve meter afstand te houden.
Ook al is die regel inmiddels weer opgeheven, toch blijft het aankleden een moment waarvoor je eigenlijk gewoon je heupfles tevoorschijn moet toveren om het te overleven. Ik zie de andere kinderen in een simpele onesie gehesen worden. Mijn kind heeft alleen z’n skinny spijkerbroek mee.
Soms denk ik even: waarom doe ik dit? Maar ja, je kroost laten verdrinken omdat jij geen zin hebt in zwemles is natuurlijk ook weer zo wat. En dus sleep ik me keer op keer, met frisse tegenzin, naar het bad toe. In een veel te warme trui. En met onvoorwaardelijke hoop. Want dat C-diploma, dat zal er toch een kéér van komen?
Meer lezen? Kijk op mamaplaats.nl.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.