Fotografie: Nine IJff
“Ben jij soms HB?” Ik kijk op van mijn glas, hij kijkt me uitdagend aan. Hij vindt me naast mysterieus, blijkbaar ook hoogbegaafd. Het zal wel een trucje zijn. Een poging tot vleiende woorden, in de hoop dat hij straks misschien iets tussen mijn benen mag vlijen. Of dat is gelukt, laat ik even in het midden. Het gaat eigenlijk om het woord ‘hoogbegaafd’. Ik ben wars van dit soort termen.
Nu heb ik wel heel veel gaven natuurlijk, maar hoogbegaafd is er niet één. Wel kan het zomaar zo zijn dat een van mijn jongens ‘HB’ is. Al vindt waarschijnlijk elke moeder dat haar kind wel erg vroeg hele zinnen maakte. En is het echt zo knap dat hij op zijn derde al kon schrijven?
In mijn familie en in die van mijn ex heeft elk gezin wel een Willie Wortel of Jimmy Neutron in huis. Reteslim, soms een paar klassen overgeslagen en allemaal zo gek als een deur natuurlijk (grapje, zus). Vroeger wilde ik zelf niets liever dan klassen overslaan, nu hoop ik vooral dat mijn kinderen een beetje relaxed door hun basisschooltijd gaan.
Ze ‘moeten’ al zoveel, zeker vanaf hun vierde levensjaar. Naast ‘werken’ in de kleuterklas, heb je zwemles, VSO, BSO, kinderfeestjes, playdates, muziekles en misschien nog een andere sport. Reken het uit: ze maken overuren.
Lees ook –
‘Miracle morning? Niets wonderlijk aan wakker geschreeuwd worden door je peuter’ >
Moet je nagaan als je het stempeltje ‘HB’ op je voorhoofd krijgt. Wat krijg je er dan nog bij? Een workshop atoomdeeltjes scheiden en een minor op de universiteit? Of een andere stempel, iets dat je ook niet helemaal past?
Je bent al gauw een beetje de rare snijboon op school. Al hoef je daar niet per se het slimst voor te zijn. Te vaak je vinger opsteken en je bent een betweter. Geen Nikkie-trui en je bent vast arm. Een bril en je bent sowieso een nerd. Dat is hoe het er vroeger aan toe ging en dat is nu nog steeds ‘the circle of (basisschool)life’.
Goed, ik dwaal af. Wat ik eigenlijk wil zeggen: het is niet goed of slecht als mijn kind hoogbegaafd zou zijn; ik wil gewoon dat mijn jongens zonder label van de maatschappij door het leven gaan. Geen HB, ABC, K-U-T of LALALA. Niet in een hokje met een tag aan hun oor. Gewoon op een pad dat zij zelf kiezen.
“Geen HB, ABC, K-U-T of LALALA”
Mijn oudste start volgende week fulltime op de basisschool en dat is voor mij blijkbaar HB: heel belangrijk. Waar maak ik me toch allemaal druk om?
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.