Kimberley: ‘Mijn man hoopt al maanden op nesteldrang. Tevergeefs, ben ik bang’

Illustratie bij: Kimberley: ‘Mijn man hoopt al maanden op nesteldrang. Tevergeefs, ben ik bang’ Beeld: Paulien van Beusekom
Kimberley van Heiningen
Kimberley van Heiningen
Leestijd: 3 minuten

Kimberley van Heiningen is getrouwd met Kevin en (bonus)moeder van Norah (7) en Jackie (2). In de zomer komt daar een kleintje bij.

Lees verder onder de advertentie

Van maagzuur en kuitkramp tot hysterisch janken bij Married at First Sight (godzijdank is dat klaar) en een niet te stille craving naar softijs… Zwangerschapskwaaltjes genoeg, maar dé klassieker heb ik nog niet kunnen afvinken: nesteldrang. Je weet wel (maar ik dus niet), dat oergevoel waarbij je om elf uur ’s avonds badkamervoegen schrobt met een tandenborstel en babykleertjes sorteert op kleur én materiaal. Ik wacht er al maanden op. En ik niet alleen. Mijn man – een Rotterdammert – had de hoop dat mijn vrij Franse slag van schoonmaken zou veranderen in een niet-lullen-maar-poetsdrift. Maar helaas.

Lees verder onder de advertentie

Mrs. Proper

Niet dat ik tijdens de zwangerschap van Jackie als Mrs. Proper door het huis ging, maar toch. De test was nog niet droog of het idioot dure rotanledikantje en de pluche giga-giraffe waren al onderweg. Met deze termijn (33 weken) had ik al in mijn nakie op een draaischijf gestaan voor zo’n 3D-zwangerschapsbeeldje. Brons gegoten uiteraard. Professionele buikfoto’s stonden op de planning. En het babyboek was al behoorlijk vol. Nu is er niet eens een boek. Ik scroll wel door dezelfde webshops als drie jaar terug, alleen koop ik nu zelden wat. Waar ik bij Jackie uitzinnig werd van luiermandjes in panterprint, ben ik nu vooral praktisch. Hoeveel laagjes draag je nou in juli? Dat gele pakje van Jack staat hem vast ook enig. En bestellen kan altijd nog.

Lees verder onder de advertentie

Mijn man – een Rotterdammert – had de hoop dat mijn vrij Franse slag zou veranderen in een niet-lullen-maar-poetsdrift

Nesteldrangtrance

Door onze peuter – met een voorliefde voor ‘nee’ en een hekel aan dutjes – heb ik nu simpelweg geen tijd om eindeloos te twijfelen over beren- of konijnenoren aan de badcape. Plus: door die koopdrang van toen, hebben we dus al heel veel. De commode van Marktplaats tilden we drie jaar geleden al met veel gevloek en getier de trap op. Er is geen babykamer over om Pinterest-perfect in te richten of in die éne tint terra te sauzen. Dus hoeft alleen de co-sleeper uit de berging. Om straks weer veel langer aan ons bed te staan dan gedacht. En dat is helemaal prima. Meestal dan.

Lees verder onder de advertentie

Vijfhonderd hydrofiele doeken

Overdag ben ik er redelijk relaxed onder, maar ’s nachts willen mijn blaas en geweten weleens tegelijk opspelen. Tijdens mijn zoveelste plaspauze voel ik me dan ineens schuldig over dat ontbrekende babyboek. Of over die uitzetlijst die nog steeds niet is afgevinkt. Al weet ik inmiddels: dat ding belandt toch ergens in de berging. En of je nou vijf of vijfhonderd hydrofiele doeken in huis hebt… ze liggen nooit binnen handbereik op het moment dat je wordt ondergekotst. Voorbereiding zit niet in mandjes of muurverf, maar in het feit dat we het al eens hebben gedaan. En ja, we kwamen eruit met ondefinieerbare vlekken op alles, maar met weinig kleerscheuren.

Lees verder onder de advertentie

Dat gezegd hebbende: ik ben vanaf vandaag met verlof. Dus misschien komt er nu toch ruimte. In mijn hoofd. In de berging. In de wasmand. En wie weet sta ik binnenkort alsnog met een tandenborstel de voegen te schrobben.

Eerder schreef Kimberley over haar rammelende eierstokken die tot ver over de landsgrenzen te horen waren. Lees die column hier.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken