Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (11 en 8) uit een vorige relatie én is in november bevallen van dochter Sophia met haar vriend Nils.
Lewis, mijn oudste, wordt bijna twaalf. Dat is natuurlijk alsnog jong, maar ik vind het heel wat. Groep acht, de puberhormonen zijn all over the place en hij is áltijd met zijn vrienden. Nieuwe fases, als ouder heb je er constant mee te maken. Bij Miles, mijn middelste van negen, merk ik dat ik bij veel dingen denk; dat trekt wel recht/ik maak me niet druk/het komt wel. Dat komt omdat Lewis de paden al vrijgemaakt heeft voor zijn broertje. Trouwens, niet alleen voor hem, maar ook voor mij.
Lees ook – ‘Kinderen zijn enige wezens, vooral als ze je voor lul zetten’
Als moeder heb je ook al veel gezien en meegemaakt en dat maakt veel dingen makkelijker bij een volgend kind. Bij Sophia, de derde, zal dat al helemaal zo zijn. Ik sta er nu al heel anders in dan bij Lewis, de eerste. Het enige verschil zal misschien zijn dat ze een meisje is (maakt me dat voorzichtiger? Geen idee. Misschien als ze ouder is. Dat gaan we meemaken …) en een andere vader heeft. Voor Nils is ze wel zijn eerste kind.
Het krijgen van kinderen vereist geen opleiding, je krijgt er geen cursus voor en werkelijk niemand kan je écht voorbereiden op wat het ouderschap inhoudt. In feite doet iedereen maar wat bij het eerste kind (en misschien ook nog wel bij de tweede, derde of vierde). Je hebt namelijk geen idee waar je aan begint en wat de intensiteit is van het hebben van een kind. Het is allesoverheersend op alle gebieden. Van zwaar tot prachtig, vermoeiend tot bergen vol energie, het hebben van kinderen omvat zo’n beetje alle denkbare uitersten. Maar bij een tweede wéét je wat het inhoudt, je weet wat er op je afkomt.
“Je hebt geen idee waar je aan begint en wat de intensiteit is van het hebben van een kind”
Als ik mezelf – met de ervaring van nu – wat advies had mogen geven toen Lewis net geboren was,
had ik dit gezegd:
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het krijgen van kinderen is het mooiste wat me kon overkomen, maar met meer ervaring kan ik er meer van genieten en maak ik alles bewuster mee. Het overkomt me allemaal niet meer, nu is het puur genieten.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.