Fotografie: Emma Peijnenburg
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Toen ik die tweede streep op de zwangerschapstest zag verschijnen, verwachtte ik vreugde en opwinding te voelen. In plaats daarvan werd ik overspoeld door een onverwacht gevoel: schuld.
Mijn oudste en ik waren een onafscheidelijk duo. Maar met een nieuwe baby op komst, voelde het alsof ik afscheid moest nemen van onze exclusieve club van twee. Zou hij zich minder belangrijk voelen als de baby er was? Zou hij denken dat hij zijn plek in mijn hart moest delen? Zou het onze band veranderen? Maar wat er vooral door mijn hoofd ging: waarom heeft niemand mij dit in godsnaam verteld over het krijgen van een tweede kind?
De zwangerschap zelf bracht nieuwe uitdagingen met zich mee. Het eerste trimester veranderde ik van een energieke fun mom die moeiteloos door de ballenbak klom, in een uitgeputte versie die de bank sommige dagen niet kon verlaten. Elke keer dat ik ‘nee’ moest verkopen tegen een potje voetballen, voelde ik het schuldgevoel groeien. Ook het derde trimester ging niet altijd van een leien dakje. Het tillen van mijn peuter voelde aan als gewichtheffen op de Olympische Spelen. Zijn teleurgestelde blik als ik moest weigeren brak keer op keer mijn hart.
Halverwege de zwangerschap kwam er een nieuw schuldgevoel bij, namelijk naar het ongeboren kindje in mijn buik. Ik was de tweede keer veel minder bezig met de zwangerschap. Geen babykamer die met 20 weken al klaar stond, ik praatte niet zoveel tegen mijn groeiende buik als de eerste keer en ervaarde de schopjes minder bewust. Hoeveel weken ik zwanger was? Ik kon vaak geen antwoord geven op die vraag. ‘Ergens halverwege’, zei ik dan. Of mijn baby een mango, baby egel of slagroomtaart was, wist ik al helemaal niet. Was ik deze nieuwe baby aan het verwaarlozen voordat ze geboren was? Kon ik überhaupt wel genoeg liefde opbrengen voor twee kinderen? (Spoiler: natuurlijk wel)
Ik schoof mijn heftige emoties op de zwangerschapshormonen, maar nu, met een kleuter van 4,5 en een dreumes van 1,5, zijn die schuldgevoelens nog niet helemaal verdwenen. Als beide kinderen tegelijkertijd mijn aandacht opeisen, wens ik soms dat ik me in tweeën kon splitsen. En als ik met één iets leuks doe, knaagt het schuldgevoel dat de ander iets tekort komt.
Ik had het willen weten toen ik zwanger werd van een tweede, dus wil het mommy’s to be niet onthouden: bereid je voor op een achtbaan van emoties. Maar, weet ook dat het normaal is. Want nadat ik mijn gevoelens deelde met andere moeders van twee (of meer), bleken ze er vrijwel allemaal last van te hebben. En ja, uiteindelijk heeft je hart een oneindige capaciteit voor liefde, zelfs als je armen soms te kort lijken.
Meer columns van Heather lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Een solo-tripje naar Lille om even op te laden? Klinkt als de droom van elke moeder met zeven kinderen. Voor Lisa Jansen, beter bekend als de nuchtere moeder van het gezin Bal uit Een huis vol, werd het een avontuur vol stress, wifi-drama en een onverwacht telefoontje van de politie.
