Johanna: ‘Mentaal tik ik mezelf op de vingers. Het gras lijkt altijd groener aan de overkant.’

Johanna de Vries

23 augustus, 2024 - 06:00

Leestijd: 4 minuten

“Twee weken heb ik mogen genieten van Costa Rica! Mijn reis naar Bali werd gecanceld en het alternatief in dezelfde periode was de singles reis naar Costa Rica. Toevallig hét land dat bovenaan mijn bucket list stond. Zo’n immense diversiteit aan flora en fauna is de droom van iedere natuurliefhebber. 

Het maakte me zenuwachtig

Dus daar ging ik dan, voor het eerst helemaal alleen op pad. Twee weken zonder de kinderen, met allemaal nieuwe mensen. Het maakte me zenuwachtig, want hoe gaat dat in zijn werk, zo’n groep? Ik sta als docent aan de knoppen van de groepsprocessen in de klas, maar nu zou ik er zelf aan deel nemen….en wat als het nou niet klikt? Ik was benieuwd naar de samenstelling – drie mannen en zeven vrouwen – en naar de persoonlijkheden erachter. Zouden we overeenkomsten hebben? Zouden er zijn die gescheiden zijn en/of kinderen hebben? Een ding was zeker, zo midden in de zomervakantie kan je er donder op zeggen dat er mensen uit het onderwijs bij zitten!

Een diepgeworteld oergevoel

Inderdaad waren er behoorlijk wat ambtenaren in onze groep, maar ik was wel de enige die kinderen heeft. Sinds dat ik kinderen heb is het me eigenlijk nooit overkomen dat ik omringd werd door alleen maar mensen die Koos kinderloos zijn. In mijn beleving is het alsof je als moeder een nieuwe dimensie krijgt in je emoties. Een diepgeworteld oergevoel dat ervoor niet bestond. Mijn gemis van de kinderen ligt naar mijn idee op een dieper niveau dan welk ander gevoel van gemis op reis. Het was lastig een connectie te maken op dat vlak omdat ik het idee had dat de anderen dit gevoel niet begrijpen, alsof je daardoor toch niet echt je ei kwijt kan. Dit betekende echter niet dat we geen ontzettend goede gesprekken hebben gehad. Iedereen uit de groep had verhalen te vertellen over tegenslagen, reizen en levenservaringen die hen gevormd hebben tot wie ze zijn. 

De droom van iemand anders

Tijdens het touren in de bus ging ik aan de zelfreflectie. Als ik nadacht over de verhalen van mijn groepsgenoten over alle mooie plekken op de wereld die ze bezocht hebben voelde ik een steek van jaloezie. Dat heb ik niet gehad, wat heb ik tot nu toe in in mijn leven gemist?! Mentaal tik ik mezelf op de vingers. Het gras lijkt altijd groener aan de overkant Johanna, blijf eens bij jezelf. Ik draaide het om in mijn hoofd. Dertien jaar lang heb ik mogen genieten van een rijk gezinsleven, het ideale plaatje met huisje, boompje, beestje. Ik heb twee prachtkinderen op de wereld mogen zetten. Misschien is dat juist wel de droom van iemand anders? 

“Dertien jaar lang heb ik mogen genieten van een rijk gezinsleven, het ideale plaatje met huisje, boompje, beestje”

Een nieuw soort rijkdom

Ja, het is nu stuk, dat gezin, en de helft van de tijd zie ik mijn kinderen niet. Dat is een immens verlies en nog steeds iets dat ik moeilijk kan verkroppen. De silver lining is echter dat ik daardoor juist op deze trip ben meegegaan. Dat ik heb mogen genieten van de mooiste natuur en fantastische ervaringen en belevenissen heb meegemaakt. Dit is een nieuw soort rijkdom voor mij, waar ik hopelijk nog lang in mag baden. Dus geen jaloezie meer, want de volgende groepsreis kan ik met iedereen meepraten: de moeders en de globetrotters!”

Lees meer van Johanna:
Johanna: ‘Ben ik na een 13-jarig monogaam huwelijk ineens vanille in plaats van spicy?’
Johanna: ‘Ik als vrouw van 36 wist niet of ik nou gevleid, geïnteresseerd of geschokt moest zijn’
Johanna: ‘Ik schreef een brief waarin ik smeekte dat hij ons huwelijk en ons gezin nog een kans zou geven’

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.