Vrienden Dick (36) en Rob (36) werden vrijwel tegelijkertijd vader van een tweeling. Dick is vader van twee jongens (6 en 4) en een jongen-meisje tweeling (2). Rob is vader van Jonas (3) en tweeling Mila en Noud (2). Samen schrijven ze een boek over hoe het is om vader te worden van een tweeling. Want tweelingvaders zijn hoe dan ook superpapa’s, maar van tevoren weten waar je aan toe bent, is wél zo prettig. In hun column delen ze hoe het dagelijks leven met een tweeling eruit ziet.
Lees verder onder de advertentie
Na anderhalf jaar krijgen we er een uitdaging bij. De tweeling kan inmiddels stukken lopen, en ze willen steeds vaker niet meer in de wandelwagen: “self lopuh”. Leuk natuurlijk, maar op de stoep blijven en uitkijken waar ze lopen is nog niet hun sterkste punt. Tijdens een ommetje naar de supermarkt zien voorbijgangers mij dus vooral als politieagent: “nee, niet daarheen”, “Mila, even wachten op Noud” en “nee, ik ga jullie niet tillen, want jullie wilden zelf zonder kinderwagen”.
Lees verder onder de advertentie
Dilemma
En dat is het dilemma: niet wandelen, of ze altijd maar in de wandelwagen laten, wil ik niet, maar van constant corrigeren word ik ook niet vrolijker. Sterker nog: soms verdenk ik de kinderen er van om mij/ons het bewust lastig te maken.
En dat is eigenlijk ook zo: na verloop van tijd gaan ze er zelfs een spelletje in zien en zoeken ze de grenzen op, en gaan ze die grenzen bewust over. Allemaal onderdeel van experimenteren en groeien natuurlijk, maar wel heel irritant en vermoeiend, zeker als je er twee (of meer) tegelijk hebt.
Lees verder onder de advertentie
Schuldgevoel
Je wilt niet boos worden, maar dat is bijzonder lastig en bijna niet vol te houden. Boos worden helpt overigens weinig, want de eerste keer reageren ze er nog wel geschrokken op, maar dat vermindert snel. Plus dat je je vervolgens schuldig voelt over boos worden op je kinderen…
Rustig, duidelijk en consistent blijven dus, en desnoods een keer extra tot tien tellen. En niet vergeten dat peuters misschien wel al allerlei woorden en zinnen kunnen maken, maar dat hun hersenen nog niet logisch kunnen redeneren of de gedachte achter regels en verboden kunnen begrijpen.
Wat doe je dan?
In tegenstelling tot de baby-tijd lopen we nu constant achter twee (of meer) kinderen aan, en dat is zeker vermoeiend. En een tweeling steekt elkaar aan met experimenteren en loopt vaak verschillende kanten op, wat het alleen maar ingewikkelder maakt. Want wat doe je als de een voor de zoveelste keer naar links rent en de ander naar rechts?
Lees verder onder de advertentie
Wissel daarom voldoende af met je partner (of een oppas/opa’s en oma’s/…), zodat je niet steeds bozer en chagrijniger wordt. En zorg voor een omgeving waarin risico’s controleerbaar zijn: wel los lopen in de tuin, in het bos of park, op een veilige stoep, door een autovrij winkelcentrum of binnen in huis (zet dan wel die antieke vaas ergens anders neer), maar niet in de supermarkt, drukke winkelstraat of in een restaurant.
Meer lezen over de avonturen van de tweelingpapa’s? Hier vind je hun andere columns.
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.