
De Juf: ‘Ik volgde het spoor van bloed en vond Isa in elkaar gedoken in een hoekje’
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Maartje van groep 1/2 die ineens bloed op de grond aantrof.
Meet Johanna (36): biologiedocent, seksuele gezondheidsconsulent, en mama van twee jongens (5 en 7). Na haar recente scheiding jongleert ze met het ouderschap en deelt ze haar avonturen en inzichten.
Al nippend van mijn pornstar martini kijk ik vanuit de bank van de strandtent naar de spelende kinderen. Een intens geluksgevoel overspoelt me door het besef dat ik gezegend ben met deze lieve vriendinnen. Dat ik mijn Moederdag met hen en hun gezin mag vieren. Wat een geluk dat ik hier onderdeel van mag zijn.
Het was sowieso zo’n weekend waar alles goed liep. Het weer was mooi, ik had leuke activiteiten gepland en de kinderen waren tevreden. Eerder die week had ik al een berichtje gedaan naar een van mijn beste vriendinnen met de vraag wat haar plannen waren voor moederdag. Herken je dat, als iemand reageert dat je ook iemands gezicht erbij kan zien in je hoofd?
Haar reactie: “Alleen hardlopen in de ochtend. Hoezo? Gaan we iets doen? Hebben we plannen?” bezorgt mij een enorme glimlach. Het enthousiasme is voelbaar door de telefoon. Het is als een warm bad om te weten dat iemand het zo leuk vind om samen met jou iets te ondernemen. Kwam ik op de zaterdag ook nog een andere vriendin tegen die hetzelfde idee had als wij en natuurlijk helemaal gezellig als ze zou aanhaken!
Dus zondagmiddag met de hele inboedel naar het lokale strandje. We ploffen neer en na iedereen ingesmeerd te hebben, springen de kids in het zand en voorzien de volwassenen zichzelf van een lekker glaasje wijn. Het is een kleurig tafereel van kleden, handdoeken en koeltassen. Terwijl ik mijn gezicht naar de zon richt, laat ik alles op me inwerken. Ik vraag mezelf af hoe deze Moederdag eruit had gezien als ik nog samen was geweest met de vader van mijn kinderen.
Dat is altijd gissen, maar ik besef me steeds meer dat ik toentertijd helemaal niet gelukkig was. Ik was in die tijd zo met anderen bezig dat ik mezelf uit het oog verloor. Niet alleen binnen de relatie, maar in ieder aspect van mijn leven. De scheiding zelf en periode daaromheen was verschrikkelijk, maar dwong mij wel mezelf opnieuw uit te vinden. Ik durf wel te zeggen dat het goed is dat dit mij overkomen is… Ik vind mijzelf nu zoveel leuker! Er is ruimte om te focussen op mezelf en te genieten van alle vrijheid die ik ervaar. Wat ik vind en voel staat nu op de eerste plek, want ik ben het belangrijkste in mijn eigen leven.
Doordat ik nu zo goed voor mezelf zorg is de kwaliteit van mijn leven toegenomen en zo ook die van mijn relaties. Mijn vriendinnen zijn me zo enorm dierbaar. Stuk voor stuk staan ze voor me klaar en ik voor hen. We gaan voor elkaar door het vuur. Als mijn leven anders gelopen was had ik deze dag met hen waarschijnlijk niet op deze manier kunnen ervaren.
In de avond verplaatsen we met de drie gezinnen naar de strandtent. De cocktails worden op tafel gezet en we proosten. We proosten op de liefde voor elkaar, op de band die we hebben en op het moment. Dat we nog vele Moederdagmiddagen mogen hebben waar we zo intens gelukkig met elkaar kunnen samenzijn.
Meer columns van Johanna vind je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!