Eigen beeld
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Er zijn niet heel veel momenten waarop ik denk: “Wow, wat ben ik toch een fantastische moeder.” Sterker nog, ik heb dikwijls medelijden met mijn kinderen, omdat ik het moederschap regelmatig verpruts. Ik vergat bijvoorbeeld altijd extra kleertjes mee te nemen in mijn luiertas of die extra kleertjes waren drie maten te klein. Als ze dan weer eens waren doorgelekt, moest ik hen inwikkelen in een hydrofiele luier, tenminste als ik die met een beetje geluk wel in mijn luiertas had gedaan. Ook kan ik niet koken, dus van mij hebben ze nog nooit een gezonde en voedzame maaltijd gekregen. Ik heb onze jongste dochter zelfs de hele zomervakantie met ijsjes laten ontbijten (overigens zal mijn jongste dochter mij daardoor wel een fantastische moeder vinden, maar goed… we weten allemaal hoe mensen boven de vier jaar hierover zullen oordelen). Ondanks al die mom fails, is er één ding wat ik wel goed doe en waarop ik best een beetje trots ben.
Ik heb namelijk altijd pleisters in mijn tas zitten en nee, niet zomaar pleisters. Het zijn altijd de meest geweldige pleisters met glitters, eenhoorns, Hello Kitty, My Melody of Cinnamoroll erop. Hiermee heb ik mij al regelmatig mateloos populair gemaakt op het schoolplein. Mijn dochters en hun vriendinnetjes zijn daarom dol op mij. Het is zo simpel en zoiets kleins, maar met zo’n pleister weet ik altijd direct de tranen van hun gezicht te toveren. Het heeft bijna iets magisch. Ze hebben pijn, omdat ze zijn gevallen of zich hebben geschaafd, maar zodra ik hen een pleister geef, zijn ze blij. Zo is pijn toch nog een beetje fijn.
Ook bij vreemden werp ik mij regelmatig op als een Florence Nightingale. Zodra ik zie dat een kindje is gevallen, vraag ik meteen of ze misschien een pleister nodig hebben. Ik voel me dan ook een soort beschermheilige van de geschaafde knieën. Op zo’n moment lijk ik ook een hele goede moeder, die op alle situaties is voorbereid. Ik krijg dan ook regelmatig een compliment dat het zo goed is dat ik pleisters bij me heb. Ik vertel dan maar niet erbij dat er verder in mijn tas vooral lipgloss, handcrème en deodorant zitten. Andere nuttige dingen zoals zakdoekjes, Betadine of kinderparacetamol ontbreken dan weer.
Ik moet wel zeggen dat mijn assortiment vooral gericht is op meisjes, maar toch worden jongens ook nog geregeld blij van mijn pleisters. Eigenlijk is alles beter dan zo’n saaie bruine pleister. Wat wel een beetje gênant is, is dat ik zelf ook nog met enige regelmaat een pleister nodig heb. Ik heb namelijk de slechte gewoonte om op velletjes bij mijn vingers te bijten. Dan loop ik dus ook rond met een roze Hello Kitty pleister, waarbij ik heb gemerkt dat dat op de werkvloer niet als heel professioneel wordt ervaren.
Ik vind het moederschap nogal uitdagend, waarbij ik het gevoel heb regelmatig steken te laten vallen. Ik geniet dus van die kleine momentjes waarop ik het wel goed doe, hoe onbenullig die momentjes ook zijn. En als iemand daar kritiek op heeft, dan plak ik gewoon een pleister over diegene zijn mond… een saaie bruine pleister, welteverstaan.
Meer columns van Anouk lees je hier.
Als ouder wil je dat je kinderen gelukkig, zelfverzekerd en emotioneel sterk opgroeien. Volgens Jean Twenge, hoogleraar psychologie aan de San Diego State University, kan één eenvoudige opvoedregel het verschil maken: geen telefoons en tablets in de slaapkamer ’s nachts.
De Britse opvoedgoeroe Gina Ford (71) steekt het niet onder stoelen of banken: volgens haar draait het gezinsleven anno nu té veel om de kinderen.
Kim Feenstra deelt op Instagram een openhartig bericht over haar jeugd, haar trauma en het moederschap. Haar vijfjarige zoon Brooklyn heeft haar geholpen haar pijn uit haar jeugd te verwerken: “Door hem weet ik wat echte liefde is. Hij heeft mij leren voelen. Leren spelen. Leren helen. Hij heeft het innerlijke kind in mij leren […]
Een gesprek dat normaal vol grapjes, herkenbare mom-talk en theekletspraat zit, krijgt deze keer een rauwe rand. In de nieuwste aflevering van hun podcast Chantal & Tina praten Chantal Janzen (46) en Tina de Bruin (51) openhartig over de heftigste periode in Tina’s leven.
Leven in Spanje klinkt als een droom, maar ook daar is de familie Jelies niet gevrijwaard van online commentaar.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.Er zijn niet heel veel momenten […]