Ellen over babyhapjes: ‘Toen ik voor het eerst weer onder de tafel kroop om alle zooi op te ruimen, kreeg ik een déjà vu’

28.06.2023 09:35
Ellen

Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (11 en 8) uit een vorige relatie én is in november bevallen van dochter Sophia met haar vriend Nils.

Ik was even vergeten wat een ondankbare taak het is om te koken voor je baby. Op het moment dat ik voor het eerst weer op m’n knieën onder de tafel kroop om alle zooi op te ruimen, kreeg ik een déjà vu. Oh ja, dacht ik. Dit heb ik twee keer eerder gedaan. Ik had Nils al gewaarschuwd; zodra Sophia zelf begint te eten, ligt het werkelijk óveral. Dus theoretisch gezien wist ik het echt nog wel, maar de impact ervan had ik denk ik verdrongen. Iedere keer die klote stoel schoonmaken, de vloer, de tafel én het kind zelf. Hoe heerlijk makkelijk was de tijd dat ze alleen borstvoeding kreeg…

Samen aan tafel

Ik vind het daarnaast ook een heel leuke fase, dat moet er wel bij gezegd worden. Als we met z’n vijven aan tafel zitten en Sophia er echt bij hoort door mee te eten, is dat supergezellig. Het schijnt ook oprecht goed te zijn voor baby’s om ouders en broers of zusjes te zien eten, om te luisteren naar gesprekken en mee te draaien in de interactie. Mijn jongens vinden het ook leuk om Sophia te zien knoeien, er wordt regelmatig hard om haar gelachen of er wordt geklapt wanneer ze haar eten op heeft.

‘Er wordt regelmatig hard om haar gelachen of er wordt geklapt wanneer ze haar eten op heeft’

Gevoerd worden? Ho maar

Nadat Sophia zes maanden volledige borstvoeding had gehad, had ik een mooi apparaatje aangeschaft dat kan stomen en mixen. Vers (en het liefst biologisch) groenten en fruit kopen en er iets lekkers van maken vind ik leuk. Sophia had daar alleen vanaf dag één een eigen mening over. Ze is niet het type baby dat het leuk vindt om gevoerd te worden met een lepeltje. Ja, als ze het zelf mag doen, maar dan zit het prakje al helemaal tegen het plafond. Ze bleef grijpen naar het lepeltje en hield haar mond stijf dicht als we haar een hapje wilden geven, vaak onder luid protest en een boze kop. Dus ik stapte heel snel over op Baby-Led weaning (BLW). Oftewel; Rapley.

Lees ook: Ellen over de babyuitzet: ‘Welke spullen koop je tweedehands en welke niet?’

Baby-Led weaning

Nu is het dus zo dat BLW heel veel voordelen heeft voor de baby, maar voor de ouders betekent het wel dat je achteraf je met zorg gemaakte, biologische voedsel van de vloer kunt schrapen. Heel netjes en gecoördineerd gaat het namelijk niet, maar so be it. Het is superleuk om te zien hoe ze steeds beter het eten in haar mond krijgt en haar pincetgreep oefent. Zelfs de kleinste korreltjes krijgt ze inmiddels binnen. Ze krijgt haar eigen bordje (helaas werken de zuignappen niet op het tafelkleed of het blad van haar TrippTrapp, dus het bordje gaat met regelmaat op de kop, maar ach … het is toch al een takkezooi) en veel plezier ermee, kind. Klungel maar raak. Voordeel is dat wij zelf ook gewoon kunnen eten zonder dat je tussendoor zit te voeren en zij heeft er alleen maar profijt van. Ze krijgt écht genoeg binnen, daar zorgt ze wel voor.

‘BLW heeft veel voordelen voor de baby, maar het betekent wel je je met zorg gemaakte, biologische voedsel van de vloer kunt schrapen’

Culinaire hoogstandjes

Laatst at ze hetzelfde als wij; witvis, zoete aardappel uit de oven en boontjes. Niet gepureerd, gewoon zoals wij het ook op ons bord hebben liggen, maar voor haar doe ik er geen zout of kruiden op. Ik volg allerlei Instagram-accounts gericht op BLW en maak gezonde pannenkoekjes, zoete aardappel/courgettekoekjes, spinazieballetjes, gezonde muffins en allemaal van dat soort fancy shit dat voor de helft naast de stoel belandt, maar hé, zolang zij plezier houdt in eten en wij nog niet doodmoe worden van het schoonmaken, gaan we er lekker mee door. Ondankbare taak of niet.

Meer Ellen? Volg haar op Instagram. Je leest haar vorige columns hier terug.