Mijn dochter (1,5) heeft een nieuwe obsessie: mandarijnen. Als moeder vond ik dat een prettige ontwikkeling. In mandarijnen zitten namelijk vitaminen en mineralen. In het begin juichte ik deze obsessie daarom toe. Daar ben ik vanaf vandaag mee gestopt. Mijn dochter had namelijk voor 10 uur ‘s ochtends al vijf mandarijnen op.
Lees verder onder de advertentie
Dwingend verzoek
Ze is er ook vrij dwingend over, die mandarijnen. Ze kan het woord niet uitspreken, maar met gebaren en hoge, schelle geluiden zeer goed kenbaar maken dat ze er een wil. En dat ze die liever gisteren dan vandaag gepeld en gesneden in een bakje overhandigd had willen krijgen. Toen ik vandaag na de vijfde mandarijn besloot dat het wel welletjes was, werd me met even hoge, schelle geluiden kenbaar gemaakt dat dit besluit niet werd gewaardeerd.
Lees verder onder de advertentie
Wispelturig
Ik maak me zo’n 15% zorgen om de overmatige mandarijnenconsumptie van mijn dochter. Die 15% bestaat bijna geheel uit de angst om hier zelf failliet aan te gaan. Een blauwe bessenobsessie zou beslist mijn financiële ondergang betekenen. Maar om haar dieet maak ik me 0% zorgen. Dat zit zo: anderhalfjarigen zijn heel wispelturig. Het kan zomaar zijn dat ze morgen een ontzettende afkeer tegen mandarijnen heeft.
Lees verder onder de advertentie
Vrachtladingen
Het is al vaker gebeurd. Zo reageerde ze ooit op doperwten alsof het ‘t lekkerste was dat ze ooit heeft gegeten. Wij lieten direct vrachtladingen aanvoeren, want dat is wat je doet als je kind iets met vitaminen accepteert. De volgende dag moest ze ervan kokhalzen.
Frans Bauer bij de Chinees
Rosie mag nu een half jaar met de pot mee eten, maar haar eetpatroon is me nog steeds een raadsel. Natuurlijk weet ik wat haar eetpatroon zou moeten zijn, maar de ene dag eet ze alsof ze Frans Bauer bij de Chinees is en de andere dag gaat er geen hap in. Tekst en uitleg geven is nog niet haar sterkste punt, dus ik heb vaak geen flauw idee waarom er wel of niet gegeten wordt.
Lees verder onder de advertentie
Weerstand
Die vitaminen en mineralen ben ik trouwens ook minder serieus gaan nemen. De afgelopen weken ben ik namelijk getroffen door ieder virusdeeltje dat zich ergens in de neusholte van een peuter op de kinderopvang bevond en door mijn dochter mee naar huis werd genomen. Mijn vriend is precies nergens door getroffen. Belachelijk oneerlijk, want ik ben altijd heel erg bezig met het nuttigen van vitaminen en mineralen en hij vooral met het nuttigen van snacks. Dat hij overduidelijk een betere weerstand heeft dan ik, daar heb ik dan ook behoorlijk de pest in.
Lees verder onder de advertentie
Wetenschappelijk onderzoek
Ook heb ik geleerd dat het nuttigen van twaalf mandarijnen op een dag het ziek worden ook niet tegenhoudt. Dat is gebleken uit wetenschappelijk onderzoek, uitgevoerd door mijn dochter.
Tara (30) is moeder van dochtertje Rosie (1). Haar boek ‘Blender zonder deksel: eerlijke verhalen over het ouderschap’ is nu te pre-orderen via Uitgeverijseptember.nl.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).