Fotografie: Nine IJff
Sanne Akkerman is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (9), Isé (6) en Amélie (2).
Toen ik begon bij mijn personal trainer, had ik een simpel doel: een paar kilo eraf en een wat meer spiermassa. Dat leek me al lastig genoeg. Maar toen hij vroeg wat er absoluut niet in mijn eetschema mocht ontbreken, flapte ik er zonder aarzeling uit: “McDonald’s!” Nou ja, eigenlijk: alles wat uit de frituur komt. Want eerlijk, niets maakt me zo blij als een McCrispy Chicken op een luie zondag, een portie bitterballen op een zonnig terras of een knapperige kaassoufflé bij de borrel.
Ik verwachtte dat hij zou zuchten en me streng zou uitleggen hoe gefrituurd eten verboden terrein was. Maar in plaats daarvan bleef hij doodkalm en zei: “Dat kan.” Wacht effe, wat zei hij nou? Dat kan? Had ik nou echt de meest relaxte trainer ooit gevonden? Hij legde me uit dat afvallen eigenlijk neerkomt op een calorietekort. Hoe je dat tekort invult, is aan jou. Als ik per se een burger wilde eten dan kon dat, maar ik moest dan wel ergens anders de calorieën zien te compenseren. Dat betekende bijvoorbeeld een minimalistische lunch of dat glaasje wijn laten staan. Voor mij klonk dat als een meer dan eerlijke deal.
Mijn nieuwe eetschema voelde ineens verrassend haalbaar. Het ontbijt bestond uit een flinke bak kwark, zodat ik uren vooruit kon. Bij de lunch nam ik twee crackers met een paar eitjes. En dan het hoogtepunt van de dag: het avondeten. Als ik die dag zin had in friet, dan aten we friet. Niet een giga portie natuurlijk, maar genoeg om die frituurcraving te stillen. En heel soms mocht ik er van mezelf een kaassoufflé of een paar bitterballen bij.
Wat was ik blij dat ik mijn favoriete snacks niet voorgoed vaarwel hoefde te zeggen. Mijn trainer moedigde me zelfs aan om af en toe lekker iets uit de frituur te plukken. “Anders hou je het toch niet vol”, zei hij. En hij had gelijk. Ik weet immers ook wel dat als ik mezelf van alles ontzeg ik vroeg of laat toch met een lege zak chips en een schuldgevoel op de bank eindig. Nee, dan plan ik mijn frituurmomentjes liever gewoon zelf in.
Grappig genoeg had ik door dit nieuwe eetpatroon juist minder behoefte aan frituur. Het idee dat het gewoon mag, haalt de spanning eraf. Plus, als je bezig bent met fit worden, ga je ineens anders naar eten kijken. Plotseling begrijp ik waarom mensen altijd over eiwitten praten; ze geven je een vol gevoel en helpen je langer energiek te blijven. Dus ja, ik nu kan zeggen: fit en frituur gaan prima samen! Zolang je de balans maar bewaart.
Meer columns van Sanne Akkerman lezen? Je vindt ze allemaal hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Femke, die in de clinch ligt met haar zoon over zijn vervolgopleiding.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Leonie en Maarten waren altijd aan het kibbelen over geld. Om nog maar te zwijgen over de stress en haast en al het gedoe dat opvang en school opleveren. Ze besloten: hij zou stoppen met werken en voor de kinderen zorgen en zij ging fulltime werken.
Je zou denken dat zelfstandigheid bij je kind vooral komt door een heleboel taken en zelf overal over mag beslissen. Dat ze van alles zelf moeten doen, zelf moeten kiezen en zoveel mogelijk vrijheid krijgen. Maar verrassend genoeg werkt het juist andersom! Te veel keuzes en te veel zelf moeten beslissen kunnen kinderen juist overweldigen. […]
Elke generatie heeft zo z’n eigen stijl van ouderschap, maar de kloof tussen millennials en boomers is enorm. Boomers groeiden op met tough love: strenge regels, bijna geen schermtijd (want dat was er gewoon nog niet) en het idee dat kinderen zo snel mogelijk zelfstandig moesten worden. Nu hun kids zelf ouders zijn, kijken boomers […]
Huisdieren, ze zijn onderdeel van je gezin. Vaak zelfs eerder deel van jullie gezin dan je kinderen. Je houdt zielsveel van ze, maar soms drijven ze je zo tot waanzin dat je ze eigenlijk gewoon per direct bij het asiel wilt afzetten. Deze week Erna en de hond Zoran.
